Türkiye Soğuk Savaş boyunca Batı bloğuna bağımlıydı. Bu süreç içinde milli güvenlik kaygıları nedeniyle pasif ve içe dönük bir politika izledi. Çevresindeki sorunlar, çatışmalar ve siyasi gerilimler karşısında içinde bulunduğu blok ile birlikte hareket etti. 2002 yılında Ak Partinin iktidar olmasıyla Türk dış politikasında önemli bir dönüşüm yaşandı. Türkiye, yaşadığı bu değişim sonucu Ortadoğu ülkeleri ve Batı'yla olan ilişkilerini yeniden düzenledi. İzlediği çok boyutlu ve aktif dış politika ile komşuları ile iyi ilişkiler içinde olmaya gayret gösterdi. Komşularla sıfır sorun politikası hedefiyle uyumlu olarak, bölgede yaşanan anlaşmazlıkların giderilmesi hususunda aktif rol oynamaya çalıştı. Çok boyutlu ve çok taraflı bölgesel ilişkiler çerçevesinde bir dış politika yürüten Türkiye, Ortadoğu'nun başlıca meselesi olan İsrail-Filistin çatışmasının çözümü noktasında da girişimlerde bulundu. Denge politikası izleyerek taraflar arasında arabuluculuk rolünü üstlendi. Türkiye'nin genelde Ortadoğu, özelde Filistin meselesine yaklaşımı önemlidir. Çalışmanın esas konusu Ak Parti iktidarının Filistin meselesine bakış açısını anlamaya çalışmaktır. Çalışmayı Ak Parti dönemi ile sınırlı tutmamızın nedeni Türkiye'nin Ak parti iktidarıyla birlikte Filistin - İsrail meselesi ile daha yakından ilgilenmesidir. Ayrıca, çalışma içinde Türkiye'nin Filistin ve Hamas politikalarını etkileyen faktörler ele alınmaya çalışılacaktır. Özellikle Ak Parti döneminde Filistin ve Hamas politikasının nasıl şekillendiğine dikkat çekilecektir.
Turkey was depended on the Western block throughout the cold war. Meanwhile, it pursuit passive and withdrawn policy due to its security concerns. It acted along with its block to counter surrounding political tensions, conflicts and problems. Turkish foreign policy witnessed an important transformation after Ak Party came to power. After this transformation, Turkey rearranged its relations with the West and the Middle East countries. It made an effort to be in good relations with neighboring countries by using the tools of active and multi-dimensional foreign policy. Turkey tried to play an active role in settling disputes in the region in line with its policy of zero problems with neighbors. Turkey, as part of following a multi-dimensional and multilateral foreign policy, also took steps in the direction of solving the Israel-Palestine conflict which is the prominent problem of the region. It mediated between parties thereby pursuing balancing policy. Turkey's approach to Middle East in general and to Palestine in particular is important. This work mainly tries to grasp Ak Party's perspective on Palestine issue. The reason that we limit this work to Ak Party era is the assumption that Turkey dealt more with the Israel – Palestine issue after Ak Party came to power. Furthermore, the factors that determine Turkey's relations with Hamas and Palestine are tried to be discussed in this wok. In particular, it calls attention to how Turkey's foreign policy to Palestine and Hamas took form in the Ak Party era.