20. YÜZYILDA METAFİZİK RESİMLERDE MEKÂN VE ZAMAN İLİŞKİSİ

Abstract

Genel içeriğiyle varlık, varoluş, uzay ve tanrı gibi kavramları ele alan metafizik, felsefenin bir dalıdır. Bilimden farklı yöntem ve bakış açılarıyla, bu kavramlarla ilişkili sorulara yanıt aramıştır. Tüm bu soruların gerekçesi de evreni tanımlama çabasıdır. Metafizik felsefe tarih boyunca insanın, yaşam ve ölümün yarattığı belirsizliklerin hissettirdiği acizliğe karşı çözüm arayışı olmuştur. Dönemin algısıyla paralel gelişen bakış açıları da sorulara ve önermelere şekil vermiştir. Tüm bu metafiziksel yaklaşımlar zaman ve mekândan bağımsız bir tanımlama içermemektedir. Zaman ve mekân, metafiziğin en temel problematiklerinden biri olarak insanı evrenin içine yerleştirmede ve anlamlandırmada en önemli unsurlar olarak kabul edilmiştir. Bu bağlamda, gerçek ve gerçekliğin kabul gören bilimsel açılımlarının yanı sıra fizikötesi bir açılıma sahip olan metafizik, bilimden ziyade en çok sanat alanında görünür olmuştur. Bu makalede amaçlanan, özellikle 20. yüzyılda yaşanan toplumsal olayların, dünya savaşlarının getirdiği yıkım ve hayal kırıklıklarının sanatçılar üzerindeki etkileri ve bununla ilişkili varoluşsal sorgulamaların sanata yansımaları bağlamında, metafizik felsefenin metafizik sanatın ortaya çıkmasındaki rolünü analiz etmektir. Konu ile ilişkili olarak bu çalışmada, metafiziğin tanımlamalarına ve süreçlerine yer verilmiştir. Giorgio de Chirico ve Carlo Carra’nın eserleri, zaman-mekân kavramları ele alınarak, metafizik kapsamında biçim ve içerik açısından yorumlanmıştır.