Ömer B. Abdülaziz’in devlet idaresi

Abstract

ÖZET Hz. Muhammed (SAV) ve onun devlet idare biçimini uygulamaya çalışan Hulefa-i Raşidîn devrinden sonra, İslâm dünyasında devlet idare sisteminde saltanat ön plana çıkmıştır. Muaviye b. Ebî Süfyan'dan itibaren Emevî devlet idaresinde, Hz. Peygamber ve genel manada Raşid Halifeler'in uygulamalarından sapmalar başlamıştır. Emevî hanedan yönetiminin bu sapmaya uğramış hakim karakterinde tek istisna Ömer b. Abdülaziz dönemidir. Gerçek hilâfeti yeniden canlandırmaya çalışan Ömer b. Abdülaziz'in devleti nasıl yönettiği araştırmamızın çerçevesini oluşturmaktadır. Ömer'in çok kısa süren hilafet döneminde, idarî, malî ve adlî sahalarda önemli gelişmeler kaydedilmiş; siyasî ve askerî ilişkilerde barışı esas alarak, çok mecbur kalınmadıkça savaş bir çözüm olarak görülmemiştir. Sosyal alanda. Müslümanlarla gayri müslimler arasında kaynaşmayı sağlayarak toplumu bütünleştirmiş; ilme büyük katkıda bulunmuş ve halife sıfatıyla en önemli görevlerinden bildiği İslâm'a davet çalışmaları neticesinde büyük kitlelerin İslâm'ı kabul etmelerine vesile olmuştur.

After Mohammed and the period of Four Caliphs, who tried to apply his method of state administration, sovereignty took the place of caliphate. After Mu'awiya, some deviations seemed to occur in the state of Umayyad Caliphate from the path of the prophet of Islam and his Caliphs. It is generally accepted that the period of 'Umar b.'Abdal'Aziz was an exception. His style of policy, economy and justice has been the subject of our study. VI