İnsanın dünya üzerindeki eylemlerinin bir sonucu olarak ortaya çıkan yer ve zaman faktörleri, sanat alanında, en fazla biçimsel olarak nasıl ifade edileceği ile ilgili temel sorun oluşturmuştur.Üç boyutlu gerçek dünya uzamının iki boyutlu yüzey üzerindeki yenidensunumu için, `gerçek görünüme ne kadar yaklaşırsa o kadar doğrudur' olarak kabul edilmiş kalıplara uydurmak üzere yapılan çalışmalar, resim sanatında uzamın biçim sorununun sürekli değişimine yol açmıştır. Daha sonra dördüncü boyut olarak katılan zaman ile birlikte değişen `gerçek' ile ilgili görüşler de bu duruma etkili olmuştur.Gerçeğin temsili olan nesne, yer, hareket ve zamanın, birbirini etkileyen bu dört faktörün bir yüzey üzerinde var olma sorunu, fotoğrafın icadı ve bu yöndeki teknolojik gelişmeler sayesinde gerçek algının yarattığı algıya en yakın biçimde sağlanmasıyla, resim sanatında herkes tarafından kabul gören bir gerçekliğin temsil sorunun yerini bireysel görüşler, kişisel tavırlar ve öznel biçimler sonucu elde edilen bir gerçeklik almıştır. Bu araştırma metninde resim sanatındaki bu süreç farklı zamanlara ait eserlerden örnekler verilerek anlatılmaya çalışılmıştır.Zaman ve uzam içindeki nesnenin hareketinin fotoğraf ile yakalanmasının ardından, gerçekliği yansıtma görevini fotoğrafa devreden resim, bir süre sonra fotoğraf yardımıyla, gerçeği fotoğrafın yansıttığı şekilde temsil etmeyi kendine amaç edinmiştir. Fotoğrafın sunduğu gerçekliği kendi malzemesiyle yenidensunan resim, bu tavrıyla gerçek algısından yola çıkarak değil, fotoğrafik gerçeklik ile oluşan bir algıdan meydana gelmektedir.
Space and time factor that are occured by the activities of mankind on the earth has caused a main problem mostly about how it will be expressed formally in the area of art.The studies, made to fit them into the model which claims `the closer to the real appearance, the more correct it is? for the representation on a two-dimensional surface of three-dimensional real world's space, have brought continual change in the form of the space in pictorial art. Later on, the views about "reality", which has changed after the accession of time as the four-dimensional, has an effect on this situation.Because of object, space, movement and time which affects each other and are representation of the reality, the existence problem of these four factors on a single surface, the invention of photograph, and that the real perception is provided with the closest perception created thanks to the technological improvements to this effect; the representation problem of reality which have been accepted by everybody, has left its place to a reality acquired as a result of individual views, personal attitudes and subjective forms. In this research text, this process in the pictorial art has been explained by giving examples from the works of different periods.After the photograph could catch the movement of the object in between time and space, the picture turned over the duty of representing the reality to the photograpgh. However, after a while, the picture has aimed at representing the reality like photograph, with the help of again photograph. Thus, the picture, representing the reality presented by photograph with its own material, exists not by the means of its reality perception, but is formed by a perception occured with photographic reality.