Türkiye’de üretim yapan ilaç firmalarının kalite yönetim sistemlerinin incelenmesi

Abstract

ÖZET Tarım sektörü insanların temel ihtiyaç maddeleri olan gıdaları üretebilmek için geliştirdikleri, geçimlik üretim düzeyini aştıklarında ise takas yoluyla ticaret sektörüne konu olacak malları yarattıkları bir üretim alanı olarak gelişmiştir. Tarımsal üretimin oluşumu gelir için değil yaşamın devamı için olmuştur. Sanayi ve ticaret sektörünün oluşum sürecinde tarım sektörü ekonomide tek sektör olma özelliği ile diğer sektörlerin finansörlüğünü üstlenmek, kendi bünyesinde kullandığı diğer üretim faktörlerini tarım dışı sektörlere aktarmak zorunda kalmıştır. Sanayileşme hareketinin başlamasına etken olan teknolojik buluşlarla gelişme yolunda ilerleyen ülkelerin, bilerek yada bilmeyerek kalkınmanın finansörlüğünü tarım sektörüne yaptırdıkları bir gerçektir. Yapılacak olan tercih kaynağın dolaylımı yoksa dolaysız mı aktarılacağıdır. Bugün gelişmiş ülkeler arasında Japonya, Fransa ve eski SSCB dolaysız kaynak aktarımı yolunu seçerek tarımı vergilendirmişler ve sanayii oluşumunda kıt faktör olan sermayenin rasyonel kullanımını sağlayarak gelişmişlerdir. Türkiye gibi siyasi kaygılarla tarımı vergilendiremeyen ve iç ticaret hadlerini tarım aleyhine çevirerek kaynak aktarımı yolunu seçen ülkeler ise kıt faktör olan sermayenin rasyonel kullanımını sağlayamadıkları için gelişme yolundaki süreci uzatmışlardır. Tarım sektörünün ekonomik kalkınmaya, piyasa katkısı, üretim katkısı, ihracat katkısı ve üretim faktörleri katkısı vardır. Türkiye tarımı halen çalışan nüfusun % 39'u (1997) ve GSMH'nın yaklaşık %19'unu teşkil eden bir paya sahiptir. Tarım sektörünün diğer sektörlerden yavaş gelişmesi genel ekonomi içinde nispi olarak aldığı payı azaltmış ancak tarım sektörü reel GSMH payı açısından önemli gelişmeler sağlanmıştır.

Agriculture sector has developed for the basic needs of food for humanity. When they exceeded the quantity they need, a new tradingand production sector has occured by exchanging the need of agriculture produces were not aiming income but for the continuety of the life at the begining of trading and industry sector; agriculture sector financed both two sectors and it was the alone sector and the ather production factors that agriculture sector used it self had to share with the other sectors. The technological impracmants enapled industrilization begining. It is a reality that in the way of developing countries made agriculture sector to finance the general develoginats. The choige was the resources should be transferred direct or indirect. Some of the developed countries like Japon, France, USSR used indirect source transferring so they taxed agriculture sector and they supplied a rational use of capital which is insufficient in the occuring of industry. The countries like Turkey are having political anxiety in taxing agriculture sector. These countries used source tranferring however the internal trading limits were against agriculture. The insufficent factor that is capital was not used rationally so that the development process extended. During this process the developing of the agriculture sector would be supported. The agriculture sector has affective support for trading,producing,exporting and producing factors. Turkish agriculture has an important place in working population as a percantage of 35 (2000)and GSMH is a percontage of 19.the slower development of agriculture than the ofher sectors caused to decrease the ratio in the general economy but important developments could be supplied in GSMH' s place. XI