1945- 1965 yılları arası popüler Hint sinemasının altın çağı olarak adlandırılır. Bu dönemde çok sayıda film üretilmiş ve bu filmler büyük yankı uyandırmıştır. Melodramatik öğelerin ağrılıkta olduğu bu filmler, çeşitli düzeylerde sömürgeci söylemle karmaşık bir şekilde bağlantılıdır. Modern bir form olan melodrama ait nitelikler, filmlerde Batılı bir söylemin inşa edilmesine katkı vermiştir. Buradan hareketle çalışmanın amacı altın çağ döneminde modernleşmenin geleneksel kültüre ait temsilleri nasıl şekillendirdiğini incelemektir. Bu amaçla nitel araştırma perspektifiyle yola çıkılan çalışmada tematik yaklaşım ve eleştirel söylem analzi yönteminden yararlanılmıştır. Amaçlı örnekleme yöntemiyle belirlenen 4 film Awara (Kapoor, 1955), Shree 420 (Kapoor, 1951), Mother India (Khan, 1957), Mughal-e-Azam (Asif, 1960) anlatısal ve sinematografik unsurlar açısından betimsel olarak analiz edilmiştir. Bulgular iki ana tema altında yorumlanmıştır: 1. Dini unsurların ortadan kaldırılması 2. Kültürel değişimin sunumu. Buna göre, filmlerde dini referansların azaldığı görülürken yer alan dine ilişkin temsillerin filmlerle organik bir ilişki kurmadığı görülmüştür. Bununla birlikte dini değerlerin melodram evrenine özgü daha seküler temalarla ifade edildiği görülmüştür Modernleşme sürecinde yaşanan kültürel değişimin ve korunması gereken geleneksel değerlere vurgunun yüzeysel çıkarımlar ve melodramatik unsurların inşa ettiği ahlaki evren aracılığıyla ortaya konduğu görülmüştür. Sonuç olarak, Altın çağ dönemi filmlerinin geleneksel kültüre ilişkin temsillerinde modernist vizyonla uyumlu Batılı bir bakışın etkili olduğu görülmüştür.
The Golden Age of popular Indian cinema 1945-1965 produced a great number of films. These films had a great impact not only in India but globally too. These films, rich in melodramatic elements, were intricately linked to colonial discourse at various levels. The qualities of melodrama, a modern form, have contributed to the construction of a Western discourse in films. The aim of this study is to examine how modernization shaped the representations of traditional culture during the golden age. For this purpose, the study, which was based on a qualitative research perspective, utilized thematic approach and critical discourse analysis method. Four films Awara (Kapoor, 1951), Shree 420 (Kapoor, 1955), Mother India (Khan, 1957) and Mughal-e-Azam (Asif, 1960) were selected through purposive sampling method were descriptively analyzed in terms of narrative and cinematographic elements. The findings were interpreted under two main themes: Elimination of religious elements and representation of cultural change. The analysis revealed a decline in religious references within these films, with religious representations lacking an organic connection to the overall narrative. Besides religious values were conveyed through more secular themes' characteristic of the melodramatic framework. The cultural shifts brought about by modernization were depicted through surface-level interpretations, reinforcing traditional values within the moral universe shaped by melodramatic elements. Ultimately, the study suggests that representations of traditional culture in Golden Age films were influenced by a Western perspective aligned with a modernist vision.
Except where otherwise noted, this item's license is described as http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
