Ülke İçi Güvenlik Sorunlarının Hindistan'ın Bölgesel Politikalarına Etkileri = The Effects of Domestic Security Challenges on India's Regional Policies

Abstract

Bu tez ülke içi güvenlik sorunları bağlamında Hindistan'ın bölgesel politikalarını açıklamayı amaçlamaktadır. Soğuk Savaş'ın sona ermesiyle uluslararası sistemin yapısında ve işleyişinde ve Hindistan'da önemli değişimler olmuştur. Örneğin liberal ekonominin giderek yaygınlaşması ve sınır aşan terörizm gibi devletlerin davranışlarını etkileyen değişkenler daha yaygın ve görünür hale gelmiştir. Hindistan ise bağımsızlığından beri uyguladığı korumacı ekonomi politikasını (swadeshi) terk ederek liberal ekonomi modelini benimsemiştir. Bu yeni yaklaşımıyla Hindistan askeri ve ekonomik büyüme yakalamıştır. Ancak Cammu ve Keşmir, Naksalit isyan ve kuzeydoğu eyaletlerindeki isyanlar olmak üzere Hindistan'ın ülke içinde başlıca üç büyük güvenlik sorununun olduğu ve bu sorunların Pakistan, Nepal, Butan, Myanmar ve Bangladeş olmak üzere beş ülkede bağıntılarının olduğu tespit edilmiştir. Bu doğrultuda nitel vaka analizi yapılan bu tezde, BGKT'nin temel varsayımlarından/kavramlarından ve süreç takibi yönteminden faydalanılmıştır. Verilerin toplanması için nitel çalışmalarda başvurulan belge incelemesi/doküman analizi tekniği kullanılmıştır. Bu kapsamda birincil (resmi devlet dokümanları) ve ikincil (bilimsel yayınlar, uzman görüşleri, araştırma merkezlerinin raporları, haber yazıları gibi) kaynaklardan faydalanılmıştır. Tezde Cammu ve Keşmir'deki güvenlik sorunları ve Hindistan-Pakistan ilişkilerinde sert güç unsurlarına ağırlık verildiği ve Hindistan ve Pakistan ilişkilerinde çatışmacı bir örüntünün olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca Naksalit hareketten (CPI (Maoist)) ve kuzeydoğu eyaletlerindeki isyanlardan kaynaklı güvenlik sorunlarının çözümünde askeri ve ekonomik araçların kullanıldığı ve güvenlik durumunda göreli iyileşmenin olduğu; bu sorunların bölgesel bağıntılarının önlenmesi kapsamında Nepal, Butan, Myanmar ve Bangladeş devletlerine yönelik politikalarda askeri ve ekonomik araçların kullanıldığı ve göreli bir iş birliği örüntüsünün ortaya çıktığı sonucuna ulaşılmıştır.

This thesis aims to explain India's regional policies in the context of domestic security challenges. With the end of the Cold War, there have been significant changes in the structure and operating of the international system and in India. For example, variables that affect the behaviour of states, such as the increasing spread of liberal economics and transnational terrorism, have become more prevalent and visible. India, on the other hand, has abandoned the protectionist economic policy (swadeshi) it had been pursuing since independence and adopted a liberal economic model. With this new approach, India has achieved military and economic growth. However, it has been found that India has three major security problems within the country, namely Jammu and Kashmir, Naxalite insurgency and insurgencies in the northeastern states, and that these problems have linkages in five countries, namely Pakistan, Nepal, Bhutan, Myanmar and Bangladesh. Accordingly, in this thesis being used qualitative case study, the basic assumptions/concepts of the RSCT and the process tracing method were utilized. For data collection, the document analysis technique used in qualitative studies was employed. In this context, primary (official government documents) and secondary (scientific publications, expert opinions, reports of research centers, news articles) sources were used. The thesis concludes that the security challenges in Jammu and Kashmir and India-Pakistan relations are dominated by hard power elements and that there is a conflict pattern in India-Pakistan relations. It is also concluded that military and economic instruments have been used to solve the security challenges arising from the Naxalite movement (CPI (Maoist)) and the insurgencies in the northeastern states and that there has been a relative improvement in the security situation; military and economic instruments have been used in policies towards the states of Nepal, Bhutan, Myanmar and Bangladesh in order to prevent the regional linkages of these problems and a pattern of relative cooperation with these states has emerged.