İşkoliklik ve İş Stresi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Çalışanlarına Yönelik Bir Araştırma = Examining the relationship between workaholism and work stress: A study on the Central Bank of the Republic of Turkey Employees

Abstract

Bu çalışmanın amacı, işkoliklik ve iş stresi arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde işkolikliğin kavramsal çerçevesine yer verilmiştir. İkinci bölüm ise stres ve iş stresinin teorik kavramsal çerçevesinden oluşmaktadır. Araştırmanın amacına yönelik yapılan ampirik çalışma ile ilgili bilgiler ise üçüncü yani son bölümde bulunmaktadır. Çalışmamızda nicel araştırma yöntemlerine başvurulmuştur. İşkoliklik ve iş stresinin değerlendirilmesi için daha önce yapılan çalışmalar sonucunda elde edilen ölçekler kullanılmıştır. Kullanılan ölçekler Türkçe 'ye uyarlanmış ve geçerliliğini sağlamakla birlikte güvenirliliğini de kanıtlamış olan ölçeklerdir. İşkolikliği ölçmek için Schaufeli, Taris ve Bakker (2006) tarafından geliştirilmiş, 17 maddeli, iki boyutlu (aşırı çalışma ve kompulsif çalışma) DUWAS işkoliklik ölçeği kullanılmıştır. İş stresinin ölçümü için House ve Rizzo (1972) tarafından geliştirilmiş 7 maddeden ve tek boyuttan oluşan iş stresi ölçeği kullanılmıştır. Verilerin toplanması için oluşturulan anket formu Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası kurum içi ağ sistemi üzerinden katılımcılara ulaştırılmıştır. 795 kişinin katılım sağladığı ankette 158 katılımcının cevapları eksik ve özensiz olduğu için değerlendirmeye tabi tutulmamıştır. Sonuç olarak 637 anket analiz için değerlendirme kapsamına alınmıştır. Araştırma sonuçları incelendiğinde, İşkoliklik ile iş stresi arasında orta derecede pozitif yönlü ve istatiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. İşkoliklik arttıkça, iş stresi de artış göstermektedir. Katılımcıların işkoliklik düzeylerinin orta seviyede iş stresi düzeyi ise düşük olduğu sonucuna varılmıştır. Çalışmada katılımcıların işkoliklik ve iş stresi arasındaki bağlantı analizinde eğitim düzeyi, cinsiyet ve çalıştığı pozisyon bakımından bir farklılık görülmemiştir.

The aim of this study is to examine the relationship between workaholism and work stress. The study consists of three parts. In the first chapter, the conceptual framework of workaholism is given. The second part consists of the theoretical conceptual framework of stress and work stress. Information about the empirical study conducted for the purpose of the research is in the third, namely the last section. Quantitative research methods were used in our study. The scales obtained as a result of previous studies were used to evaluate workaholism and work stress. The scales used were adapted to Turkish and proved their reliability as well as ensuring their validity. To measure workaholism, the 17-item, two-dimensional (overwork and compulsive work) DUWAS workaholism scale developed by Schaufeli, Taris, and Bakker (2006) was used. For the measurement of job stress, the job stress scale consisting of 7 items and one dimension developed by House and Rizzo (1972) was used. The questionnaire form created to collect the data was delivered to the participants via the Central Bank of the Republic of Turkey in-house closed network system. In the survey in which 795 people participated, the answers of 158 participants were not evaluated because they were incomplete and sloppy. As a result, 637 questionnaires were included in the evaluation for analysis. When the results of the research are examined, there is a moderately positive and statistically significant relationship between workaholism and work stress. As workaholism increases, job stress also increases. It was concluded that the level of workaholism of the participants was moderate and the level of work stress was low. In the analysis of the link between workaholism and job stress of the participants in our study, no difference was observed in terms of education level, gender and position.