Abstract:
Modern sanatın nihai yönelimi olan non-figüratif ifadenin ve sanatta duyusal
ilgilerden arındırılan geometrik soyutlamanın son noktası olarak soyut sanat, nesnel
dünyanın temsilinden uzaklaşarak temellerini duygu ya da his’e dayandırır. Bu
açıdan bakıldığında, Rus Avangartlarından Malevich’in Siyah Kare’si de
soyutlamanın soyuta yöneldiği noktada ikonoklast bir tavır sergilemektedir. Peşi
sıra gelişen geometrik soyutlamacı hareketler, bir taraftan metafizik bir hakikat
düzleminde, diğer taraftan da sanatın hayattan ayrıldığı bir noktada yer alırlar.
Malevich’in his’se dayalı bu tavrı, Rothko ve Newman ile sanatın hayata
yabancılaşması açısından ve teolojik bir mistisizme sahip olmaları açısından bir
kesişme söz konusudur. Bu bağlamda, Geometrik Soyutlama ve Alan Resmi aşkın
bir anlatımın aracı olmalarıyla benzerlik gösterirler ve toplumsal olana
yabancılaşan tavırlarıyla ideolojiden ve her türlü toplumsal temsilden uzaklaşan,
hissi bir yaklaşıma sahiptirler.Bu çalışmada amaçlanan; farklı kültürel ve ideolojik bağlamlara sahip Rus
Süprematistlerinden Malevich ve Amerikan Soyut sanatçılarından Alan Resmi
bağlamında Rothko ve Newman’ın eserleri karşılaştırmalı olarak incelemek ve
soyut yönelimlerinde otoritenin yaratısı olan nesneler dünyasını ve göstergeler
sistemini aşma amaçlarındaki benzerlik ve farklılıkları tespit etmektir.
Anahtar kelimeler: Geometrik Soyutlama, Soyut, Alan Resmi, Süprematizm,
Metafizik, Post-ikona
