Abstract:
ÖZET Anahtar Kelime : İletişim, kültür, halk kültürü, iletişim süreci. İletişim kurmak insanoğlunun en temel ihtiyaçlarından biridir. İnsan, insan olmanın bir gereği olarak daima kendini ifade etme gayreti içindedir. Bu sebeple de sürekli iletişim halindedir ve iletişim kurması yaşadığı anlamına gelir. Yeryüzünde bulunan her toplumun kendine özgü bir kültürü vardır ve her kültür kendini yaratan toplumun aynasıdır. Ona bakarak yaratıcısı olan toplum hakkında fikir sahibi olunabilir. İletişim ise bu kültürün hem sebebi hem de sonucudur. Başka bir ifadeyle bir toplumdaki iletişim şekillerini ve iletişim araçlarını o toplumun kültürel özellikleri belirler. Ancak iletişim sürecini belirleyen o kültürel birikimi yaratan en önemli sebep de yine iletişimin kendisidir. Kültür ve iletişim arasındaki bu organik bağ çeşitli kültürlerde bir takım geleneksel merasimlerin, sözel iletişim biçimlerinin ve çeşitli iletişim pratiklerinin ortaya çıkması sonucunu doğurmuştur. Türk kültürü de genel anlamdaki iletişimin dışında kendine özgü bir iletişim dünyası oluşturmuştur. Bu iletişim dünyasında kullanılan araçlar Türk kültürüne özgü araçlardır. Bunlar maddî kültür ürünlerinden, manevî kültür ürünlerine kadar oldukça geniş bir yelpazeyi içine almaktadır. Bu çalışmada iletişimin ne olduğuna, tarih içinde kat ettiği yola ve çeşitlerine genel bir bakış yapılmıştır. İletişim ve kültür arasındaki ilişkiye temas edilerek; çalışmanın asıl konusunu oluşturan "Türk Halk Kültüründe İletişim" sürecinin nasıl işlediği ve bu sürecin gerçekleşmesinde hangi kültürel ürünlerin ne gibi görevler yüklendiği, Türk insamnın bunlardan nasıl faydalandığı ortaya konulmak istenmiştir. Çalışmada iletişim sürecinde kullanılan maddi ve manevî kültür ürünleri, çeşitli davranış biçimleri detaylı değil, bir takım örneklerden yola çıkarak genel olarak halk kültüründe iletişim sürecinin nasıl işlediğinin çerçevesi çizilmeye çalışılmıştır. Türk Halk kültüründe türkü, mâni, destan, ağıt, ninni gibi manevî kültür ürünleri; halılar, kilimler, oyalar, çoraplar, giyim-kuşam gibi maddî kültür ürünleri başlı başına çok geniş bir birikimi ifade etmektedir.