İmam-hatip görevlilerinin ailevî yaşantısının psikolojik tahlili

Abstract

Bu araştırmada imam-hatip görevlilerinin aile hayatlarının din psikolojisi açısından tahlili yapılmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda imam-hatip görevlilerinin ailevî yaşantısı farklı boyutlarıyla ele alınmıştır.Araştırmanın örneklemini 24-60 yaş arası 202 evli imam-hatip görevlisi oluşturmaktadır.Çalışmanın evreni Sakarya ili Adapazarı merkez ilçesi, Akyazı, Erenler, Söğütlü, Serdivan ve Taraklı ilçeleridir. Araştırmada anket metodu kullanılmıştır. Araştırma, çalışmanın yapıldığı zaman ve örneklem grubunun sorulara verdiği cevaplarla sınırlıdır. Bu anketler SPSS 13.0 istatistik programı ile analiz edilmiştir.Araştırma bulgularına göre, imam-hatip görevlilerinin yaşamlarından istedikleri düzeyde doyum sağlayamadıkları, iş ve aile yaşantılarında, ekonomik, meslekî ve sosyal ihtiyaçları giderme anlamında kısmen de olsa sıkıntılar yaşadıkları, fakat buna karşın işlerinden memnun oldukları görülmüştür. Büyük çoğunluğunun aile yaşantılarını kısmen veya tamamen topluma örnek olarak gördükleri, ailesiyle birlikte daha çok zaman geçiren görevlilerin aile yaşantılarından ve buna bağlı olarak genel yaşamlarından daha çok doyum sağladıkları tespit edilmiştir.

In this thesis we analysed that family life of imam-hatips in terms of psychology of religion. In this context, family life of imam-hatips was discussed in different aspects.Sampling of this research was maken up 202 married imam-hatips whose ages were between 24- 60.Creations of thiş thesis are Adapazarı, Akyazı, Erenler, Söğütlü, Serdivan and Taraklı indistricdts Sakarya city. We used method of public survey. Research is limited with time and answers which are answered by sampling group. These public surveys were analysed with the program of statistic SPSS 13.0.Family life of imam-hatips is importantly affected civil, social and occupational factors. Family life of chaplains is affected positively or negatively by tehir business, place of work, state of education etc.In the results of research, chaplains were not satisficated in their lifes which they want. In this context, they rather got distress in life of family business and correction their needs. In spite of this, we analysed that they were glad their business. Majority of imam-hatip seemed that their family life was example for other people. We can say that imam-hatip who usually spend their times with family are more satisfaction to others.