14-15 yüzyıl divanlarında mutfak kültürü

Abstract

Klâsik Türk Şiiri mazmun, imaj ve sembollerin ortaya koyduğu sıklıkla kullanıldığı; çok zengin kaynaklardan beslenen bir şiirdir. Tezimiz, 14 ve 15. yüzyıllara ait olan Kadı Burhaneddin Dîvânı, Ahmedî Dîvânı, Nesîmî'nin Türkçe Dîvânı, Cem Sultan'ın Türkçe Dîvânı, Ahmed-i Dâ`î Dîvânı, Mihrî Hatun Dîvânı, Mesîhî Dîvânı, Necâtî Beg Dîvânı, Ahmed Paşa Dîvânı ve Şeyhî Dîvanı'nındaki mutfak kültürü unsurlarının tespiti ve kullanım özelliklerini incelemeye yöneliktir. Bu çalışmada, çeşitli kaynaklara dayalı olarak mutfak kültürü unsurları verilmiştir. Daha sonra örnek beyitler aracılığıyla zikredilen unsurların hangi özellikleriyle nasıl ele alındığını, şiire kazandırdığı mana ve ifade zenginlikleri ile şairlere sunduğu anlatım imkânları tespit edilmeye ve değerlendirilmeye çalışılmıştır.

Mazmun (a specific word which has special meaning) motifs, images and symbols have been frequently used in Classical Turkish Poetry and it has been fed up with very rich sources. The aim of this study is to determine the features and to examine the usage properties of cooking culture of Dîvân of Kadı Burhaneddin, Dîvân of Ahmedî, Turkish Dîvânı of Nesîmî, Turkish Dîvân of Cem Sultan, Dîvân of Ahmed-i Dâ`î, Dîvân of Mihrî Hatun, Dîvân of Mesîhî, Dîvân of Necâtî Beg, Dîvân of Ahmed Paşa and Dîvan of Şeyhî. In this study, cooking cultures are introduced by various sources. After that with the help of some examples, we will determine the items which are used in the mentioned ones with which features they are showing and how they are used, also we will try to show how these plants give the variety of the meaning and the expression and possibility of the way of speaking to these mentioned items.