Hicri II. ve III. asırda İslâm coğrafyasında büyük hadis âlimleri yetişmiş ve bunlar vasıtasıyla geniş bir hadis literatürü oluşmuştur. Bu âlimler arasında Dârimî ile Buhârî önemli bir yere sahiptir. İmam Buhârî'nin el-Câmiu's-sahîh'i İslam dünyasının çoğunluğu tarafından Kur'ân'dan sonra dinin en sahih kaynağı olarak kabul edilmiştir. İkincisi ise Dârimî'nin Sünen'idir. Dârimî'nin Buhârî'nin hocası olması ve Sünen ile Sahîh'te ?kitâbü'r-rikâk? diye bir bölümün bulunması söz konusu bölümlerin mukayeseli tahlilinin yapılmasında etken olmuştur. Bu çalışma iki eserde bulunan rikâk bölümlerini tahlil edip bu bölümlerin benzer ve farklı yönlerini tespit etmeyi hedeflemektedir. İki muhaddisin birbirlerinden veya önceki müşterek kaynak/kaynaklardan faydalanıp faydalanmadıklarının ortaya konulması da çalışmamızın amaçları arasındadır.Tez, giriş, onu takip eden üç bölüm ve sonuç kısmından oluşmaktadır. Giriş bölümünde çalışmanın konusu, amacı ve metodu üzerinde durulmuştur. Birinci bölümde, Dârimî ile Buhârî'nin hayatı ve ilmî kişiliği ele alınmıştır. İkinci bölümde, rikâk kelimesinin tahlili yapılıp Kütüb-i sitte ile Dârimî'nin Sünen'inde yer alan rikâk bölümleri incelenmiştir. Ayrıca ikinci bölümde, Dârimî ile Buhârî'nin rikâk bölümlerindeki hadislerin sened tahlili yapılarak ortak senedler tespit edilip bu senedler üzerinde durulmuştur. Üçüncü bölümde ise Dârimi ve Buhârî'nin rikâk bölümlerindeki bâb başlıkları incelenip hadislerin muhtevâ analizi yapılmıştır. Sonuçta ise genel bir değerlendirme sunulmuştur.
In Hijri II. and III. eras, there were notable hadith scholars in Islamic Geography and thanks to these scholars, an extensive hadith literature has been formed. Among these scholars, Darimi and Buhari have an important place. El- Camiu?s- sahih of Imam Buhari was regarded as a most correct resource of religion by the greater part of Islam World, after the Koran. Second one is Darimi?s Sünen. Due to the fact that Darimi is teacher of Buhari and there is `kitabü?r-rikak? section in both Sünen and Sahih, it is in question to be analysed the afore said sections comparatively. This study aims to be analysed the `kitabü?r-rikak? sections in both work and to be determined the common and different sides of these sections. It is among the aims of our study to be presented if these muhaddiths were impressed by eachothers or previous common resources or not.The thesis consists of introduction, it?s follower three parts and conclusion. Introduction part is about the subject, aim and method of the study. In the first part, after mentioning lifes and scholar sides of Darimi and Buhari, the word of `rikak? is analysed and the rikak sections in kütüb-i sitte and are handled. In the second part, Hadiths in Darimi and Buhari?s rikak sections are analysed. In the third part, translations and content analyzes of rikak sections of Darimi and Buhari are emphasized. In the conclusion part, there is a general evalution.