Kil, seramik sanatçısının etkileşim içinde olduğu dünyayı estetik bir dil ile anlatmak için kullandığı plastik bir malzemedir. Kil malzemenin biçimlendirilme kolaylığı ve pişirim ile dayanıklılık kazanma özelliğinden dolayı, sanatsal eserlerin üretiminde ana malzeme olarak var olmuştur. Binlerce yıllık seramik sanatının günümüzde önemini arttırarak yaygın kullanılan bir malzeme olmasında etkendir.Geleneksel seramikler, insanlık tarihi kadar köklü olmakla birlikte, aynı zamanda çağdaş sanat anlayışına uygun olarak bugüne kadar kullanılmaktadır. Seramik üretiminde, malzeme seçimi sadece tasarımı etkilemenin ötesinde, ürünün boyut, çevre ve sağlık koşulları gibi birçok özelliğinde belirleyicidir.Günümüzde birçok seramik sanatçısı, çalışmalarında yeni renk ve doku elde etmek için kil malzemeye çeşitli ilaveler ekleyerek ile farklılık yaratma yoluna gitmektedir. Katkı malzemesi olarak; oksitler, yanıcı malzemeler, derinlik niteliği kazandıracak çeşitli agregalar ve daha niceleri kullana gelmektedir. Agrega terimi, birçok alanda, kimyasal, yapısal ve benzeri konularda farklı olan ve bir arada kullanılan malzemeleri ifade etmekle birlikte seramik alanında özellikle küçük kayaç veya mineral parçacıklara verilen isimdir. Agregaların sanatsal seramikler de kullanılması ve teknik bilgi ile ilgili sınırlı sayıda kaynak bulunmaktadır.Bu projede, seramiğin ana hammaddesi olan kil malzeme ile yandığında kaybolmayan, doku oluşturan çeşitli agregalar araştırılmıştır. Hazırlanan karışımlar şekillendirilmiş, kurutulmuş ve pişirildikten sonra bünyelerin yüzeyleri taşlama makinesi ile aşındırılarak uygulamanın sonucu ortaya çıkarılmıştır.Agrega katkısı olarak kullanılan hammaddelerin özellikleri ve malzeme bilgileri sadece estetik açıdan değerlendirilmiş, çok çeşitli malzemelerden sadece çalışmaya konu olan ve önceden çalışılmış olan malzemelerin tanım ve özellikleri ile aktarılmıştır.Anahtar kelimeler: Kil, Seramik, Katkı malzemesi, Agrega
Clay is a plastic material with which the ceramic artist uses to describe the world he is interacting with in an aesthetic language. Due to the nature of the material durability gained with ease of forming and firing of clay, the material have existed as one of the main materials in artistic work production. Also, an effective reason for ceramic art tradition that has been evaluated for thousands of years, as an important issue of today?s worldTraditional ceramics, deep-rooted as the history of humanity, but at the same time used in accordance with the understanding of contemporary art in today's world. Selection of material in ceramic manufacturing not only affects the design but also it determines the product's features such as its size, the environment and the health conditions.Many contemporary ceramic artists, has been adding a variety extra materials to clay in order to get new colors and textures. As an additive; oxides, flammable materials, aggregates, etc are. The term of aggregate describes materials, which are different in chemical and structural features but can be used together to form a new material. However, in ceramics, aggregate is defined as particulates of rocks and mineral pieces. There are limited results reported in literature about the use of these materials in the traditional ceramic bodies.In this project, with clay as the main raw material of ceramic material; a variety of different forms of aggregates those still exists after firing and adding new textures are studied. The prepared mixture is formed, dried, fired and polished with grinding machine to reveal the real surface properties.Information about material properties of the raw materials used as aggregates are aesthetically evaluated, among a wide variety of materials only the ones that are subject to work and has been studied are covered.Keywords: Clay, Ceramic, Additive Materials, Aggregate