Yeni kamu yönetimi anlayışının kamuda insan kaynakları planlamasına etkileri : Sakarya Üniversitesi örneği

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı, Yeni Kamu Yönetimi anlayışının teori ve uygulamaları incelemektir. Yeni Kamu Yönetimi (YKY), kısaca, kamu kurumlarına liyakat, esneklik ve işletmecilik gibi yaklaşımların getirilmesini ifade eder. Bu bağlamda, bu çalışma, Yeni Kamu Yönetimi anlayışını kabul ettiğini beyan eden bir kamu kurumunda genel olarak insan kaynakları yönetimi, özel olaraksa insan kaynakları planlamasındaki teorik değişikliklerin uygulamaya etkilerini analiz eder. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmış ve veriler yarı-yapılandırılmış mülakat ve ikincil veri kaynaklarından elde edilmiştir. Yarı yapılandırılmış mülakatlarda, kartopu örnekleme yöntemi ile seçilen 12 idari personel bulunmaktadır. Bu 12 kişinin ortak özelliği, kuruluşundan itibaren seçilen kurumda çalışıyor olmalarıdır. İkincil veri kaynakları kurumsal belgeler, raporlar ve web sitesi içeriğidir. Veriler içerik analiziyle değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgular ışığında, Geleneksel Kamu Yönetiminde insan kaynakları planlama aracı olarak kullanılan Norm Kadro anlayışının, insan öncelikli, esnek ve işletmecilik mantığındaki yeni yapı karşısında yetersiz kaldığı görülmektedir. Bu yetersizliği gidermek için, Yeni Kamu Yönetimi etkisindeki kamu kurumlarında; İnsan Kaynakları İhtiyaç Planı, İnsan Kaynakları Sağlama Planı, İnsan Kaynakları Yerleştirme Planı, İnsan Kaynakları Geliştirme Planı ve İnsan Kaynakları Azaltma Planı aşamalarından oluşan insan kaynakları planlama sürecinin uygulanması önerilmektedir. Bu çalışma üç açıdan özgündür. Birincisi, literatürdeki diğer tezler Norm Kadro uygulamasını tasvir etmekle yetinirken, bu araştırma Norm Kadro uygulamalarına eleştirel bir bakış açısı getirmektedir. İkincisi, Yeni Kamu Yönetimi ile insan kaynakları planlaması arasındaki ilişki daha önce herhangi bir çalışmaya konu olmamıştır. Bu bağlamda, bu eser bir öncüdür. Son olarak, İnsan Kaynakları Planlaması bağlamında, farklı aşamalardan oluşan bir süreç önerilmiştir. Bu yeni süreç, önceki araştırmalarda diğer yazarlar tarafından önerilen süreçlerden farklıdır. Bu aynı zamanda literatüre önemli bir katkıdır.

The main purpose of this study is to examine the theory and practices of the New Public Management approach. In a nutshell, New Public Management (NPM) can be described as the cultivation of the approaches such as meritocracy, flexibility and managerialism in public institutions. In this connection, this study analyzes the effects of theoratical changes in human resource management in general, and human resource planning in particular on the practices of a public institution that declares to have adopted New Public Management. This study employs a qualitative method and the data derive from semi-structured interviews and secondary data sources. Semi-structured interviews include 12 administrative personnel selected by the snowball sampling method. The common characteristic of these 12 individuals is that they have been working in the selected institution since its establishment. Secondary data sources are organizational documents, reports and website contents. The data were analyzed by content analysis. In light of our findings, it is evident that the Norm Staff approach is inadequate compared to the new human-oriented, flexible and managerial approach. To deal with this inadequacy, it is suggested that the public institutions which have adopted New Public Management should implement human resource planning processes which consist of the following phases: Human Resource Requirement Plan, Human Resource Procurement Plan, Human Resource Placement Plan, Human Resource Development Plan and Human Resource Downsizing Plan. This study is original in three respects. First of all, while the other studies in the literature just describe the Norm Staff approach, the present work provides a critical perspective to it. Secondly, the relation between the New Public Management approach and human resource planning has not beed explored by other studies in the literature. In that regard, this study is pioneering in this field. Finally, a new process that consists of different phases in human resource planning has been suggested. This new process is different from what has been suggested by other authors in the previous studies. This is also a unique contribution to the literature.