Deneyimli ve yaşça büyük bir çalışanın deneyimsiz ve genç bir çalışana rehberlik etmesi olarak ifade edilen mentorluk; eğitim, öğrenme ve gelişimi amaçlayan bir yardımlaşma ve paylaşma ilişkisidir. Mentorluk, insan kaynakları yönetimi açısından hem bir eğitim geliştirme uygulaması hem de kariyer yönetimi aracı olarak kullanılmaktadır. Geçmişten bugüne kullanılan en eski uygulamalardan olan mentorluk zamanla kendini güncelleyerek çok çeşitli şekillerde varlığını sürdürmektedir. Bu yeni mentorluk yaklaşımlarından biri de tersine mentorluktur. Tersine mentorluk, mentor rolünde olan genç bir çalışanla menti rolünü üstlenen daha yaşlı ve deneyimli çalışan arasındaki ilişkiyi ifade etmektedir. Genç mentorluk olarak da bilinen tersine mentorluk, mentorun mentiden daha düşük bir hiyerarşik seviyede olduğu bir mentorluk ilişkisidir. Bilginin paylaşılması ihtiyacı ve iş hayatına giren Y Kuşağının beklentilerinden doğan bu yeni anlayışın ortaya çıkabilmesi için en uygun ortamların ba-şında üniversiteler gelmektedir. Bu çalışmanın amacı da tersine mentorluğu araştırma görevlisi ile da-nışman ilişkisi bağlamında ele almak ve tersine mentorluğun varlığını sorgulamaktır. Nitel araştırma yönteminin benimsendiği araştırmada, araştırma aracı olarak mülakat ve katılımlı göz-lem kullanılmıştır. Çalışma kapsamında 16 araştırma görevlisiyle yarı biçimlendirilmiş soru formu kullanılarak derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Araştırma görevlilerine danışmanları ile olan ilişki-leri açısından tersine mentorluk değerlendirmeleri sorulmuş ve elde edilen veriler ışığında betimsel bir analiz yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre araştırma görevlileri ile danışmanları arasındaki ilişkide tersine mentorlu-ğun kariyer, psiko-sosyal ve rol model fonksiyonlarından bilgi paylaşımı, açığa çıkarma ve görünür-lük, meydan okuma, sosyal ağlar ve yeni bakış açısı alt işlevlerinin ortaya çıktığı anlaşılmıştır. Diğer işlevlerin ise sınırlı düzeyde gerçekleştiği veya hiç var olmadığı sonucuna varılmıştır.
Mentoring, which is a assistance and communion relation that aims training, learning and develop-ment, is expressed as experienced and and older employee guding inexperienced and young emplo-yees. In terms of human resources management, mentoring is used both as a training and development practice and career management appliance. Mentoring, as one of the oldest practices that is used from past to present, has been in existence by updating itself in various ways. One of these new mentoring approaches is reverse mentoring. Reverse mentoring represents the rela-tionship between a young employee as mentor and an older and more experienced employee assumed the role of mentee. Reverse mentoring also known as young mentoring is a mentoring relationship in which the mentor has a lower hierarchical position than the mentee. Universities are one of the most suitable environment in order to reveal these nwe understanding that occured from the expectations of generation Y entered the working life with the need tos hare information. The aim of this study is to address reverse mentorng in the context of the relationship between the research assistant and consul-tants and to examine the existence of reverse mentoring. In the research, that is qualitative, interviews and participant observation are used as research tools. 16 research assistants are interviewed in-depth using the semi-structured questionnaire. The reverse men-toring assessments were asked to the research assistants in the terms of the relation with their consul-tants and the data obtained are analyzed according to descriptive analysis. According to the findings of the study; it is seen that in the relationship between the research asisstant and the consultant the sub functions as the information sharing, exposure and visibility, challenging ideas, social networks and new perspective emerges that are the part of the reverse mentoring functi-ons as career, psycho-social and role model. The other functions take place at a limited level or they are not found.