İş sağlığı ve güvenliği kavramı ülkemizde sanayi devrimi sonrasında ciddi anlamda gündeme gelmeye başlamıştır. Bu kavramın iş görenlerin tutumu, örgütsel güven, iş tatmini ve kalite ile olan ilişkisi üzerine çalışmalar bulunmasına rağmen işten ayrılma niyeti ile ilgili çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı bu anlamda katkı sağlamaktır. Bu kapsamda, bu çalışmanın amacı iş sağlığı ve güvenliği uygulamaları ile iş görenlerin işten ayrılma niyetleri arasındaki var olan ilişkiyi ortaya koymaktır. Çalışmanın diğer amaçları ise iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarının işten ayrılma niyetine olan etkisini saptamak, iş sağlığı ve güvenliği uygulamaları ile çeşitli demografik değişkenler ve işten ayrılma niyeti ile çeşitli demografik değişkenler arasındaki ilişkiyi incelemek çalışmanın alt amaçlarını oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemi Tekirdağ Çerkezköy'de faaliyet gösteren tekstil işletmelerinin teknik kısmında çalışan 375 çalışan oluşturmaktadır. Bu araştırmada nicel yöntemlerden faydalanılmış ve veriler standardize anket yöntemi ile elde edilmiştir. Elde edilen verilen IBM SPSS 22 programı vasıtasıyla ortalama, standart sapma, frekans bağımsız örneklemler T-testi, one-way anova, korelâsyon ve regresyon analizleri uygulanarak değerlendirilmiştir. Bulgular incelendiğinde iş sağlığı ve güvenliği uygulamaları ile işten ayrılma niyeti arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Diğer yandan cinsiyet, iş kazası, meslek hastalığı, yaş ve çalışma süresi arasında iş sağlığı ve güvenliği uygulamaları ve işten ayrılma niyetinde anlamlı bir farklılaşma olmadığı tespit edilmiştir. Ancak medeni durum ile eğitim seviyesi ile işten ayrılma niyeti arasında anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir.
The concept of Occupational health and Safety started to become substantially the main topic of conversation after the Industrial Revolation. Though there are many reserches on the relation of this concept and attidues of personnel and organisational safety and job satisfaction an quality. There are no researches abount the intention of cease of employment. The aim of this study is to make a contribution in the sense. Within this concept, the aim of this study is to show the connection between the practice of the work health and security and the reasons of why the workers leave the job. The other aims of this study are to find the effect of the practice of the work health and security on the reasons of why workers leave the job and to investigate the connections between the different demographic variables of the practice of the work health and security and the different demographic variables of the reasons of leaving the job. The sampling of this study is the 375 textile workers who work in the textile business in Tekirdağ/Çerkezköy. In this study, the quantity methods are used and the data is standardized through the survey method. The data is evaluated with the use of IBM SPSS 22 program and the average, the significance testing, the independence sampling, T-test, one-way anova, correlation and regression analysis are done. When the results are investigated, it is found that there is a weak, positive relation between the practice of the work health and security and the reasons of leaving the job. Furthermore, it is found that there is no significance difference between the work health and security and the variables such as the gender, the work accident, the illnesses, age, and the work time. However, it is also found that there is a significant difference between the marital status and the education level and the reasons of leaving the job