Yetişkinlerde dini başa çıkma yöntemi olarak dua

Abstract

Bu araştırmada, ilk yetişkinlik döneminde olan bireylerin dua ve başa çıkma tarzları arasındaki ilişki bazı değişkenlerle (cinsiyet, yaş, medeni hal, sosyal çevre, gelir algısı, eğitim durumu, sağlık durumu, son bir yıl içerisinde yaşanılan problem, öznel dindarlık algısı, dua tutum davranışı, dinsel eğilim) birlikte karşılaştırmalı olarak incelenmiş ve aralarındaki ilişki açıklanmıştır. Araştırmanın örneklemini, 2013 yılında Sakarya ilinde, ilk yetişkinlik çağında bulunan ve tesadüfi olarak seçilen 415 birey oluşturmaktadır. Teorik çerçeve ve bulgu ve yorumlar olmak üzere iki bölümden oluşan araştırmanın birinci bölümünde öncelikle çalışmanın konusu, problemleri, amacı, önemi, hipotezleri, ön kabulleri, sınırlılıklarına değinilmiş, devamında araştırmanın yöntemi ele alınmıştır. Yöntem kısmında araştırma modeli, ampirik uygulamada kullanılan ölçekler, katılımcıların nitelikleri ve veri toplama süreci üzerinde durulmuştur. Daha sonra konu ile ilgili teorik bulgular etraflıca ele alınmış ve kavramsal çerçeve çizilmiştir. Çalışmanın ikinci bölümde araştırmaya katılanlar ve nitelikleri tablolar halinde verilmiştir. Daha sonra elde edilen verilerin analizi yapılmış, elde edilen analiz verileri ışığında bulgular yorumlanmış ve benzer çalışmalarla karşılaştırmalı olarak sunulmuştur. Sonuç kısmında ise çalışmaya ait genel sonuçlar sunularak değerlendirilmiş ve ileride konu ile alakalı olarak yapılabilecek araştırmalara dair önerilerde bulunulmuştur. Sonuç olarak, olgusal değişkenlerden cinsiyet, yaş, gelir algısı, eğitim durumu, yaşanılan problem, öznel dindarlık algısı ve dua tutum davranışının dua, başa çıkma tarzları ve dinsel eğilim düzeylerini etkilediği tespit edilmiş. Dua, başa çıkma tarzları ve dinsel eğilim ölçekleri arasındaki pozitif ve anlamlı ilişkilerin varlığı da duanın problemlerle baş etmede olumlu katkıda bulunan bir dini başa çıkma yöntemi olduğunu ortaya koymuştur.

This study investigates the relation between prayer and coping styles of young adults according to some variables (gender, age, marriage status, social environment, income status, educational level, health, the problem within the last year, pray attitudes and behaviour, religious tendencies) comparatively. This study was done over 415 young adults who were chosen by randomly in Sakarya, in 2013. This study consists of two parts: theoretical framework and findings and interpretations. The first part deals with methodological issues of the study and includes the conceptual framework of prayer, adulthood, coping styles. The second part is about the findings and interpretations. After the sample presented in the second part the research results and analysis are shown in comparison with similar studies. According to the interpretations of the result in light of the analysis are drawn afterward. The conclusion presents the findings and discuss. It hereby gives some advices for the future studies. Finally it was found that some independent variables such as gender, age, income status, educational level, the problem within the last year, pray attitudes and behaviour affected on the levels of prayer, coping styles and religious tendencies. According to the results there is a positive and significant relation between prayer, coping styles, and religious tendencies.