İlk dönem müfessirlerinin gayrimüslimlerle evlilik konusundaki görüşlerinin fıkhi açıdan değerlendirilmesi

Abstract

Müslüman olan bir kişi, ibadetlerinde, insanlarla ilişkilerinde, aile hukuku ile ilgili meselelerde kutsal kaynak olarak kabul ettiği Kur'an ve Sünnet'in mesajlarına uygun olarak hareket etmekle yükümlüdür. Müslüman bireylerin farklı dinden olan kimselerle evlenip evlenemeyecekleri ya da bir Müslüman için hangi din mensuplarıyla evliliğine izin verildiği konusu aynı zamanda güncel dini meseleler/problemler arasında yer almaktadır. Şöyle ki günümüz teknolojisinin ülke sınırlarını ortadan kaldırması sonucunda dünyamız büyük bir kent haline dönüşmüş; farklı din, dil, ırka mensup insanlar birbirlerine rahatlıkla ulaşabilir hale gelmiştir. Müslüman-gayrimüslim evliliği meselesi, İslam aile hukuku kapsamındadır. İslam aile hukukuna ilişkin konuların ilk kaynaklarını Kur'an-ı Kerim ve Sünnet oluşturmaktadır. Evlilikte dini inanç farkı ise geçici evlenme engelleri arasında yer almaktadır. Gayrimüslim kavramı müşrik/kâfir, mürtet ve ehlikitap gruplarını kapsamaktadır. Kur'an-ı Kerim'de Müslüman-gayrimüslim evliliği meselesiyle ilgili doğrudan ya da dolaylı olarak ilgili olan ayet-i kerimeler bulunmaktadır. Müslüman bir erkeğin, müşrik/kâfir bir kadın ile Müslüman bir kadının müşrik/kâfir bir erkekle evliliğinin yasak olduğuna dair doğrudan hüküm bildiren ayetler mevcuttur. Müslüman bir erkeğin gayrimüslim olan ehlikitap kadınlarla evliliğine izin veren ayet de bulunmaktadır. Fakat Müslüman bir kadının ehlikitap bir erkekle evliliği hakkında doğrudan hüküm bildiren bir ayet yoktur. Çoğunluk tarafından Müslüman bir kadının ehlikitap bir erkekle evliliğinin yasak olduğuna dair hükmün Kur'an'ın dolaylı ayetleri, sünnet ve icma ile sabit olduğu kabul edilmiştir. Biz de çalışmamız ile dördüncü asrın başlarında vefat eden müfessir âlim İbn Cerîr et-Taberî dâhil olmak üzere ilk dönem müfessirlerinin, gayrimüslimlerle evlilik meselesiyle doğrudan ya da dolaylı olarak ilgili olan ayetler hakkındaki yorumlarını inceleyip konu hakkındaki fıkhî hükmün başlangıç noktasına dair bir kanaat ortaya koymayı amaçlamaktayız.

A Muslim is obliged to act in accordance with the messages of the Qur'an and Sunnah, which he considers to be a sacred source in matters of worship, relations with people, and family law. The issue of whether Muslim individuals can marry people from different religions, or which religious members are allowed to marry for a Muslim, is also among current religious issues / problems. As a result of today's technology eliminates the borders of the country, our world has become a big city; people of different religions, languages and races can easily reach each other. The issue of Muslim-non-Muslim marriage is covered by Islamic family law. The first sources of issues related to Islamic family law are the Quran and Sunnah. The difference in religious belief in marriage is among the temporary barriers to marriage. The concept of non-Muslim includes the groups of idolaters, apostates and people of the book. The Quran contains verses directly or indirectly related to the issue of Muslim-non-Muslim marriage. There are verses expressing a direct ruling that a Muslim man is forbidden to marry a polytheist and a Muslim woman with a polytheist. There is also a verse that allows a Muslim man to marry women who are non-Muslims. However, there is no verse that directly verifies the marriage of a Muslim woman to a man of the people. It was accepted by the majority that the ruling that a Muslim woman was forbidden to marry a man of the People's Book was fixed by the Qur'an's indirect verses, circumcision and icma. In this study, we aim to examine the comments of the first period commentators on the verses which are directly or indirectly related to the issue of marriage with non-Muslims and to provide an opinion about the starting point of the fiqh judgment on the subject.