Vergi güvenlik önlemi olarak örtülü sermaye uygulamasının 5520 sayılı kurumlar vergisi kanunu açısından değerlendirilmesi

Abstract

Örtülü sermaye, ortaklarının işletmeye sermaye olarak koymaları gereken değerleri vergisel çıkarlar elde etmek amacıyla borç olarak vermeleri halinde gerçekleşmektedir. Borçlanmanın ortaklardan veya ilişkili diğer kişilerden yapılmış olması, borç miktarının yasalarda zikredilen oranların üzerinde gerçekleşmesi ve borçlanmanın mutlaka işletme için harcanmış olması, örtülü sermayenin zorunlu unsurlarını oluşturmaktadır. 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 12. maddesi ile ilişkili kişilerin tanımı, örtülü sermaye kapsamında kabul edilmeyen borçlanmalar, öz sermaye oranının nasıl hesaplanacağı detaylı ve pek yoruma mahal vermeyecek şekilde ele alınmıştır. Düzenleme, örtülü sermaye kurumunu mükellef lehine kolaylaştırmış; belirsizlikleri gidererek yargısal ihtilaflara açıklık kazandırmıştır. Bu çalışmada uygulamalı sorular incelenerek, vergi güvenlik önlemi olarak örtülü sermaye uygulaması 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu kapsamında değerlendirilecektir.

Implicit capital occurs when the shareholders lend to the entity the values that they have to put as capital in order to obtain tax benefits. The fact that the borrowing is made from the partners or other related persons, the amount of the debt exceeding the rates mentioned in the law and that the borrowing is absolutely spent for the enterprise constitutes the compulsory elements of the covered capital. The definition of the persons related to Article 12 of the Corporate Tax Law No. 5520 has been dealt with in detail and in a way that does not allow much interpretation. The regulation facilitated the implicit capital institution in favor of the taxpayer; clarified the judicial disputes by eliminating uncertainties. Inthisstudy, the capitalization application is examined in terms of the Corporation Tax Law No. 5520.