Yazılı düzeltme geribildirimi İngilizce'nin yabancı ve ikinci dil olarak öğretimi bağlamındaki araştırmacılar ve öğretmenler arasında olan hararetli tartışmanın odak noktası olmuştur. Yazılı düzeltme geribildiriminin etkinliği veya etkisizliği üzerine yapılan bir çok araştırma olmasına rağmen, konuya dair anlaşmazlık halen devam etmektedir. Mevcut çalışma, yazılı düzeltme geribildiriminin İngilizce'yi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin yabancı dilde yazma üzerine olan etkilerini araştırmayı amaçlamıştır. Bu nedenle, ön test, son test ve kalıcılık testi uygulanarak, doğrudan odaklı ve doğrudan odaklanmamış yazılı düzeltme geribildiriminin yer ve zaman edatlarının ('-in', '-at', '-on' and '-to') doğru kullanımı üzerine olan etkileri incelenmiş ve karşılaştırılmıştır. Doğrudan odaklı geribildirim deney grubunda olan öğrenciler yazma aktivitelerinde sadece yer ve zaman edatlarına yönelik hataları için geribildirim alırken, doğrudan odaklanmamış deney grubundaki öğrenciler bütün hataları için geribildirim almıştır. Son testte ve kalıcılık testinde, iki deney grubu kontrol grubundan daha fazla başarı göstermiştir. Fakat, iki deney grubu arasında, son test ve kalıcılık testi sonuçlarına bakıldığında, istatiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır. Sonuçlar baz alınarak, yazılı düzeltme geribildiriminin, odaklı veya odaklanmamış, öğrencilerin yer ve zaman edatlarını doğru kullanmasında faydalı olduğu görülmüştür. Son olarak, çalışmaya katılan öğrencilerin üçte biri ile bire bir görüşme yapılarak, öğrencilerin yazılı düzeltme geribildirimine dair görüşleri ve tercihleri alınmıştır. Görüşme sonuçları öğrencilerin yazılı düzeltme geribildirimine karşı pozitif bir bakış açıları olduğunu ve geribildirimi faydalı bulduklarını ortaya çıkarmıştır.
Written Corrective Feedback (WCF) has been a centre of a lively debate among English as a Foreign Language (EFL) and English as a Second Language (ESL) researchers and practitioners. Although there is a good body of research which was aimed at investigating the effectiveness or ineffectiveness of WCF, the dispute over WCF has yet to be settled. The present study set out to examine the effects of WCF on the accuracy of the EFL students in L2 writing. For this reason, a pretest-posttest-delayed posttest design was used to compare the effects of direct-focused and direct-unfocused WCF on the accuracy of the prepositions of place and time: '-in', '-at', '-on' and '-to'. The students who were in the focused WCF group received direct correction on the errors related to the target structure only whereas the unfocused WCF group received direct correction on all of their errors (grammar, spelling and punctuation) including the target structure errors. In the posttest and delayed posttest, both experimental groups outperformed the control group, which received no correction. Between the focused WCF and unfocused WCF groups, on the other hand, no statistically significant difference was found in the posttest and delayed posttest results. Thus, it was concluded that WCF, focused or unfocused, was helpful for the students to use the target structure more accurately. Finally, a structured interview was implemented with a third of the total students and it was revealed that the students had a positive attitude towards WCF and viewed it as a useful tool.