Yirminci yüzyılın değişen ideolojileriyle çeşitlenen sanat hareketleri, düşündüren ve sorgulatan bakış açısıyla sanat terminolojisine yeni kavramlar kazandırmıştır. Sınırlı bir zaman aralığını veya biçimin değişim sürecini içeren geçicilik de bu kavramlardan biridir. Çağdaş sanat platformlarında farklı disiplinlerde geçicilik hem sanatın biçimciliğine hem de sanatın metalaşmasına tepki olarak yapıtın kalıcı ve geçici konumu üzerinden eleştirel bir bakış açısıyla ele alınır. Geçiciliğin ifade edildiği çalışmalarda sergileme yöntemi anlık, kısa süreli olarak planlanmakta veya malzemenin doğal ya da yapay koşulların etkisiyle fiziksel dönüşüm göstermesi üzerine bir anlatı sunulmaktadır. Günlük yaşamın vazgeçilmez malzemesi olan seramik, kolay şekillendirilmesi gibi birçok teknik ve karakteristik özellikleriyle birlikte çağdaş sanatçılar tarafından tercih edilmektedir. Özellikle çamur malzemenin sürece bağlı olarak doğal ortamında uğradığı fiziksel değişim geçici durumların yorumlanmasında kullanılmaktadır. Pişmemiş seramik çamurunun dayanıklı ve buna bağlı olarak kalıcı olmaması, geçicilik kavramlarının anlatılmasında güçlü bir sanatsal ifade aracı olarak sıklıkla tercih edilmesini sağlamaktadır. Tez kapsamında pişmemiş seramik çamurunun geçicilik bağlamında çağdaş sanatta kullanım alanları incelenerek değerlendirilmiş ve konuyla ilgili sanatsal uygulamalar gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda öncelikle geçiciliğin ilişkili olduğu zaman kavramı tanımlanmıştır sonrasında çağdaş sanatın gelişimi, geçici sanat yapıtları üzerinden aktarılıp seramik çamurunun geçicilik ile bağlantısı kurulmuştur. Anahtar Kelimeler: Geçicilik, Zaman, Çağdaş Sanat, Seramik, Pişmemiş Çamur
Art movements that diversified with the changing ideologies of the twentieth century have introduced new concepts to art terminology with a thought-provoking and questioning perspective. Temporality, which includes a limited time interval or the process of change of form, is one of these concepts. In contemporary art platforms and different disciplines, temporality is addressed from a critical perspective through the permanent and temporary position of the work as a reaction to both the formalism of art and the commodification of art. In works where temporality is expressed, the exhibition method is planned as instantaneous, short-term, or a narrative is presented about the physical transformation of the material under the influence of natural or artificial conditions. Ceramics, which is an indispensable material of daily life, is preferred by contemporary artists with its many technical and characteristic features such as easy shaping. In particular, the physical change that clay material undergoes in its natural environment depending on the process is used to interpret temporary situations. The fact that unfired ceramic clay is not durable and therefore not permanent makes it frequently preferred as a powerful artistic expression tool in expressing the concepts of temporality. Within the scope of the thesis, the usage areas of unfired ceramic clay in contemporary art in the context of temporality were examined and evaluated and artistic applications were carried out on the subject. In this context, first of all, the concept of time, which is related to temporality, is defined, then the development of contemporary art is conveyed through temporary works of art and the connection between ceramic clay and temporality is established. Keywords: Temporality, Time, Contemporary Art, Ceramic, Unfired Clay