Kurum İçi Kurumsal Sosyal Sorumluluk Uygulamaları Ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkide Çalışan Refahının Aracı Rolü: Sakarya'da Bankacılık Sektörü Örneği = The Mediating Role of Employee Well-being on The Relationship Between Internal CSR Practices And Organizational Loyalty: A Case of Banking Sector in Sakarya City

Abstract

Bu çalışmanın amacı, içsel kurumsal sosyal sorumluluk ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Kurumsal sosyal sorumluluk denilince, genelde kurumlar tarafından gönüllü olarak yapılan, çevre bilinci, dezavantajli gruplar veya toplum refahının geliştirilmesiyle ilgili kâr amacı gütmeyen faaliyetler akla gelmektedir. Fakat, bunların yanında, bir de kurumların herhangi bir yasal zorunluluk olmadan kendi çalışanlarının refahını geliştirmeye yönelik politika ve uygulamaları vardır. Buna içsel kurumsal sosyal sorumluluk denir. Kurumların toplum yararına faaliyetleri hem medyada hem akademide çok ilgi çekmiş ve derinlemesine incelemelere konu olmuşken, kurumların kendi çalışanlarına yönelik sosyal sorumluluk faaliyetleri ise aynı derecede ilgi görmemiştir. Bu bağlamda, ilgili literatür incelendiğinde, bu konudaki araştırmaların sayısının oldukça sınırlı olduğunu görülür. Bu çalışmanın amacı, bu boşluğu gidermek ve firmaların çalışanlarına yönelik sosyal sorumluluk politikalarının örgütsel bağlılığa etkisini araştırmaktır. Bu çalışmadaki veriler, yapılandırılmış bir anket vasıtasıyla elde edilmiş ve nicel teknikler ile analiz edilmiştir. Anket evreni, Sakarya'daki bankacılık sektöründe çalışanları kapsamaktadır. Katılımcılar, tesadüfi olmayan, kolayda örnekleme metodu ile seçilmiş ve kamu ve özel bankalarda çalışan 114 kişiye ulaşılmıştır. Araştırma sonuçları, kurumun içsel uygulamaları (sağlık ve güvenlik, iş-yaşam dengesi, eğitim ve geliştirme programları ve örgütsel adalet) ile çalışanların örgütsel bağlılığı arasında güçlü bir ilişki olduğunu ve çalışan refahının bu ilişkide aracılık etkisi olduğunu göstermiştir. Bu bulgunun pratikteki karşılığı, kurumların birçok araştırma ve hatta reklamlara konu olan toplum refahını geliştirici sosyal faaliyetleri yanında, kendi çalışanlarının refahını geliştirici faaliyetleri de önemsemesi gerektiğidir. Çünkü bu faaliyetlerin örgütsel bağlılığı pozitif yönde etkilediği ve bunun da çalışan verimliliğini artırıp, çalışan devir oranını azaltarak kuruma olumlu katkıda bulunabileceği tespit edilmiştir.

The aim of this study is to explore the relationship between internal corporate social responsibility and organizational loyalty. Corporate social responsibility generally refers to organizations' policies and practices with respect to the environment and the betterment of society and disadvantaged groups. However, apart from these socially-beneficial practices, there are also a variety of legally non-binding policies and practices that promote employee well-being. These are referred as internal corporate social responsibilities. While the concept of corporate social responsibility has received a great deal of attention in the media and academia, the concept of internal corporate social responsibility has not sparked the same level of interest. In this context, when the relevant literature is examined, it is seen that the number of studies on this subject is quite limited. Thus, the aim of this study is to fill this gap and to explore the effects of companies' social responsibility policies towards their employees on organizational loyalty. The data in this study were obtained through a structured survey and analyzed with quantitative techniques. The population of the survey is the employees in the banking sector in Sakarya. The non-random, convenience sampling method was used to select participants and, 114 people working in public and private banks were reached. The results of the research demonstrates that there is a strong relationship between the internal practices of the organization (health and safety, work-life balance, training and development programs and, organizational justice) and the organizational loyalty of the employees, and that employee welfare has a mediating effect in this relationship. In practice, this finding implies that organizations should not only pay attention to the socially responsible activities that improve the welfare of the society but also they should invest in the activities that improve the well-being of their own employees. Because it has been found that these activities have a positive effect on organizational loyalty and this can, in turn, contribute positively to the organization by increasing employee productivity and reducing employee turnover rate.