Filistin Ulusal Kurtuluş Hareketi (Fetih) içerisindeki iç rekabet dinamiklerinin örgütün siyasi rolüne etkisi 2004-2017

Abstract

Fetih hareketi, Filistin halkının siyasi tarihinde etkili ve önemli rol oynayan en önemli Filistin siyasi partilerinden biridir. Fetih'in kuruluşundan bu yana en önemli siyasi özelliklerinden biri, iktidar merkezleri arasındaki iç rekabettir. İç rekabeti beslemeye katkıda bulunan faktörler iki ana bölüme ayrılabilir: Bunlardan ilki, Arap devletlerinin Fetih içinde bu ülkelere sadık olan destek grupları ve unsurları aracılığıyla Fetih'i etkileyerek Filistin ulusal hareketini kontrol etme arzusu gibi dışsaldır. İkinci faktör içseldir ve Fetih hareketi ve siyasi gelişimi ile ilgilidir. Hareket, Fetih'ten önce var olan ve farklı ideoloji ve örgütlenme ve çalışma yöntemlerini benimseyen bir dizi Filistin grubunun birleşmesi sonucu kuruldu. Bu, hareket içindeki iç rekabetin güçlenmesine katkıda bulunmuştur. Fetih hareketindeki zayıf örgütsel yapısı da bu gruplar arasındaki rekabeti daha da artırdı ve Fetih'teki iç rekabet üç temel aşamadan geçti: ilk aşama Fetih'in kurulmasından 1993'te Oslo anlaşmasının imzalanmasına kadar, ikinci aşama, Oslo anlaşmasının imzalanması ve 1993'te Filistin Otoritesinin kurulmasıyla 2004'te Yasser Arafat'ın ölümüne kadar, üçüncü aşama ise Yaser Arafat'ın ölümünden (2004), Fetih hareketinin 7. konferansına (2017) kadar. Bu aşamaya Cumhurbaşkanı Mahmud Abbas ve Muhammed Dahlan arasındaki yoğun rekabet damgasını vurdu. Bu çalışma, Fetih hareketindeki iç rekabetin doğasını ve onu etkileyen faktörleri, üç bölüm şeklinde ele almaktadır. Ilk bölüm Fetih hareketinin siyasi rolü kavramını ele alırken, ikinci bölüm Fetih hareketindeki iç rekabetini, üçüncü bölüm ise iç rekabetin Fetih'in (2004-2017) siyasi rolü üzerindeki etkisini ele almaktadır. Çalışma birkaç sonuçla ortaya çıktı, en önemlisi, Fetih hareketi içindeki siyasi rekabetin, siyasi performansı üzerinde olumsuz bir etkisi olduğu ve bunun çeşitli siyasi haklarda görülebileceğidir.

The Fatah movement is one of the most important Palestinian political parties that have played an influential and important role in the political history of the Palestinian people. One of the most important political characteristics of Fatah since its inception is the internal competition between the centers of power. The factors that contributed to nurturing internal competition can be divided into two main parts: The first is external, such as the desire of Arab states to control the Palestinian national movement by influencing Fatah through supporting groups and elements within Fatah that are loyal to these countries. The second factor is internal and is related to the Fatah movement and its political development. The movement was established as a result of the union of a number of Palestinian groups that existed before Fatah, and adopts different ideologies and methods of organization and work. This has contributed to the strengthening of the internal competition in the movement. The weak organizational structure in the Fatah movement has also exacerbated the competition between these groups, and the internal competition in Fatah went through three basic stages: the first stage extended from the establishment of Fatah to the signing of the Oslo agreement in 1993, the second stage started by the signing of the Oslo agreement and the establishment of the Palestinian Authority in 1993 until the death of Yasser Arafat in 2004, while the third stage spanned from Yasser Arafat's death in 2004 until 2017, the year when Fatah held its seventh congress. This stage was marked by intense competition between President Mahmoud Abbas and Muhammad Dahlan. This study sought to understand the nature of internal competition in the Fatah movement and the factors affecting it, going through three chapters, the first chapter touched on the nature of the political role of Fatah, the second chapter examined the internal competition in the movement, while the third chapter dealt with the impact of internal competition on the political role of Fatah during the period (2004-2017). The study came out with several conclusions, most importantly is that the political competition within the Fatah movement has had a negative impact on its political performance, which can be witnessed in several political entitlements.