Kronik total oklüzyonlarda başarılı revaskülarizasyon sonrası miyokard tüllenme derecesi ile orta dönemde stent restenozu karşılaştırılması = Comparing myocardial blush grade and mid-term stent restenosis in chronic total occlusions after successful revascularization

Abstract

GİRİŞ VE AMAÇ: Bu çalışmada kronik total oklüzyonlarda başarılı revaskülarizasyon sonrası miyokard tüllenme derecesi ile takip eden orta dönemdeki stent restenozu ilişkisi araştırıldı. GEREÇ VE YÖNTEM: 01.02.2015 ile 01.10.2017 tarihleri arasında hastanemiz Kardiyoloji Kliniği'nde yapılan koroner anjiyografiler retrospektif olarak tarandı ve en az 1 koroner arterinde KTO saptanan 250 hastanın arasından başarılı şeklinde revaskülarize edilen ve sonrasında 6-12 ay içerisinde tekrar anjiyografi yapılmış olan 60 hasta çalışmaya dahil edildi. Sadece balon anjiyoplasti yapılarak revaskülarize edilen hastalar çalışmadan dışlandı, stent implantasyonu yapılan hastalar çalışmaya dahil edildi. Revaskülarize edilen tüm hastalarda everolimus kaplı stent kullanılmıştır. Bu hastaların anamnez bilgileri, kliniğimizde yapılan ekokardiyografi sonuçları, koroner anjiyografilerin yapıldığı sırada yapılan laboratuar tetkikleri retrospektif olarak incelendi. Revaskülarizasyon sonrası miyokard tülllenme dereceleri (MBG) üç bağımsız gözetmen tarafından değerlendirildi ve ortalamaları esas alındı. MBG 0/1 başarısız, MBG 2/3 başarılı miyokardiyal reperfüzyon olarak tanımlanmıştır. Kontrol anjiyografilerdeki % 50 ve üzeri stent içi daralma instent restenoz olarak değerlendirildi. BULGULAR: Stent uzunluğu ile restenoz arasında anlamlı ilişki saptandı. Aspirin kullanan hastalarda miyokardiyal tüllenme derecesi anlamlı olarak daha yüksek olarak saptandı. Açlık kan şekeri düşük olan hastalarda perfüzyon derecesi daha yüksek saptandı. Miyokard tüllenme derecesi ile in-stent restenoz arasında istatistiksel anlamlı ilişki saptanmadı. SONUÇLAR: Çalışmamızda stent uzunluğu ile restenoz arasında anlamlı ilişki saptandı, stent uzunluğu arttıkça ISR oranı artmakta idi. Ayrıca aspirin kullanan hastalarda ve açlık kan şekeri düşük olan hastalarda MBG değeri anlamlı olarak daha yüksek saptandı. MBG ile ISR arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmadı. Anahtar kelimeler: kronik total oklüzyon, miyokard tüllenme derecesi, restenoz

INTRODUCTİON AND OBJECTIVES: In this study, we investigated the relationship between myocardial blushing grades (MBG) of chronic total occlusions (CTO) which were successfully revascularized and mid-term in-stent restenosis. MATERIALS AND METHOD: Consecutive patients (n: 250) who were referred to our institution for elective coronary angiography and who underwent successful PCI for CTO lesions between February 2015 and October 2017 were retrospectively screened. Of the 250 patients, 60 had undergone follow-up angiography in 6-12 months to evaluate stable or unstable angina pectoris resulting the study population. The drug-eluting stents implanted patients had involved to the study, only conventional balloon angioplasty performed patients excluded. All the DESs used were everolimus-eluting. All clinical, demografic and laboratory data determined before the procedures were collected from the registry. Data from the coronary angiograms were interpreted by three different independent interventional cardiologists who were blinded to the patient characteristics. Successful miyocardial perfusion was defined as MBG 2/3. In-stent restenosis was defined as >50% stenosis. RESULTS: The ISR group had higher rate of greater stent lenght. Compared with the MBG 0/1 group, the MBG 2/3 group had a greater proportion of patients using aspirin and mean level of fasting glucose was lower. CONCLUSION: Long stent length was associated with higher rate of in-stent restenosis, this association had statistical significance. This relationship was reported by many other studies, this was one of the important points strengthen the validity of the results of this study. Furthermore patients using aspirin and having lower level of fasting glucose had successful myocardial blushing grades. The relationship of these parameters with MBG was comfirmed with previous studies, but only with patients having acute coronary sydnromes, our study population involves patients having CTOs, so this is an important result. Also, our hypothesis – lower grade of myocardial blushing grade associated higher rate of restenosis in CTOs – was not verified with statistical significance, however best of our knowledge this was the single study invastigating this relationship, in this respects this data was valuable. Key words: chronic total occlusion, myocardial blush grade, restenosis