ÖZET Giriş ve Amaç: Ardışık 3 doz intravitreal ranibizumab (İVR) tedavisine dirençli diyabetik maküla ödemi (DMÖ)'nde intravitreal deksametazon (İVD) implantın etkinliğinin ve olası komplikasyonlarının değerlendirilmesi. Gereç ve Yöntem: Otuz sekiz hastanın 50 gözü çalışma kapsamına alındı. Hastaların İVD implant öncesi ve sonrası 1., 2., 4. ve 6. aylarda en iyi düzeltilmiş görme keskinliklerini (EİDGK) (LogMAR), santral maküla kalınlıklarını (SMK), göz içi basınç (GİB) değerlerini, slit lamba ile biyomikroskopik ve dilate fundus muayenelerini içeren detaylı oküler muayeneleri yapıldı. Bulgular: Hastaların 20'si (%52,63) kadın, 18'i (%47,36) erkek olup yaş ortalaması 64.63±7.15 (52–83) yıl idi. Hastalara İVD enjeksiyonu öncesi yapılan İVR sayısı ortalama 3.4 idi. Hastaların İVD enjeksiyonu öncesi EİDGK (LogMAR) ortalaması 0.874±0.398, enjeksiyonu takiben 1. ayda 0.598±0.306, 2. ayda 0.602±0.340, 4. ayda 0.708±0.359 ve 6. ayda 0.800±0.370 olarak saptandı. İVD enjeksiyonu öncesi SMK ortalaması 519.700±155.802 µ; enjeksiyon sonrası 1.ayda 274.000±73.112 µ, 2. ayda 307.98±87.869 µ, 4. ayda 387.82±110.503 µ, 6. ayda 478.54±163.743 µ olarak saptandı. Birinci ay, 2. ay ve 4. ayda görme keskinliklerinde görülen artma ile SMK'deki azalma istatistiksel olarak anlamlı (p<0.05) bulunurken; 6. ayda bu değerler istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. GİB değerleri enjeksiyon sonrasında 1.gün, 1.ay ve 2.ayda anlamlı yüksek bulunmuş, 3.aydan sonra eski değerlere gerilediği görülmüştür. Takiplerde 5 hastada GİB 21 mmHg üzerinde saptanmış olup, topikal medikal tedavi ile kontrol altına alınmıştır. Fakik olan 22 gözden sadece 1'inde katarakt gelişimi izlenmiştir. Sonuç: Ardışık İVR tedavisine dirençli DMÖ olgularında İVD implant ilk 3 ayda görme keskinliğini artırmakta ve SMK'yı azaltmakta belirgin etkiye sahiptir. Dirençli DMÖ tedavisinde İVD alternatif bir yöntem olarak düşünülebilir. Anahtar Kelimeler: Diyabet, intravitreal deksametazon, intravitreal ranibizumab, maküla ödemi
Purpose: To evaluate the efficiency and possible complications of intravitreal dexamethasone implant (IVD) in diabetic macular edema (DME) resistant to treatment of three consecutive intravitreal ranibizumab (IVR) injections. Materials & Methods: Fifty eyes of 38 patients were considered in this study. The best corrected visual acuity (BCVA), central macular thickness (CMT), values of intraocular pressure (IOP) are examined preoperatively and postoperatively in 1st, 2nd, 4th and 6th months of IVD implantation. Results: Twenty of the patients were women and 18 of the patients were men. Mean age was 64.63±7.15 (52–83) years. Mean number of IVR injection before IVD implantation was 3.4. Mean BCVA (LogMAR) was 0.874±0.398 before IVD implantation, 0.598±0.306 at 1st month, 0.602±0.340 at 2nd month, 0.708±0.359 at 4th month and 0.800±0.370 at 6th month. Mean of CMT was 519.700±155.802 µ before IVD implantation, 274.000±73.112 µ at 1st month, 307.98±87.869 µ at 2nd month, 387.82±110.503 µ at 4th month and 478.54±163.743 µ at 6th month. Improvements in BCVA and CMT were statistically significant (p<0.05) at 1st, 2nd and 4th months; however these values were not statistically significant at 6 months. At 1st day, 1st and 2nd months, the values of IOP were increased significantly after IVD. These values were observed to decrease to baseline after 3 months of implantation. During the follow-up period, it was recorded that IOP of 5 patients were higher than 21 mmHg. IOP of these patients were well controlled with topical medication. Cataract progression was observed in just 1 of the 22 phakic patients. Conclusion: In DME resistant to treatment of consecutive IVR, IVD implantation has been observed to be effective in increasing BCVA and decreasing CMT in first 3 months. IVD implantation can be considered as an alternative method in treatment of resistant DME. Key words: Diabetes, intravitreal dexamethasone, intravitreal ranibizumab, macular edema
Except where otherwise noted, this item's license is described as http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
