Psöriatik artrit ve diğer otoimmün romatizmal hastalıklara eşlik eden tiroid hastalıkları = Thyroid disorders in patients with psoriatic arthtritis and other rheumatic diseases

Abstract

GİRİŞ VE AMAÇ: Otoimmün tiroid disfonksiyonu ile Romatoid artrit (RA), primer Sjögren sendromu (SjS) gibi bağ dokusu hastalıkları arasında birliktelik olduğu iyi bilinmesine rağmen, benzer bir ilişkinin psöriatik artrit (PsA), ankilozan spondilit (AS) ve diğer spondiloartrit grubu hastalıklarda olup olmadığı konusunda daha az veri vardır. Bu nedenle, bu tez çalışmasında, PsA, AS ve RA'li hastalarda otoimmün tiroid disfonksiyonu sıklığının belirlenmesi ve bu sıklığın, sağlıklı kontrol grubundan farklı olup olmadığının saptanması amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Bu kesitsel çalışmaya, 21 PsA, 26 AS, 24 RA hastası alınmıştır. Sağlıklı kontrol grubu olarak, romatolojik hastalığı (RH) olan grup ile yaş ve cinsiyet uyumlu 27 olgu çalışmaya dahil edilmiştir. PsA, AS, RA ve sağlıklı kontroller otoimmün tiroid hastalığı açısından değerlendirilmiştir. Bu açıdan her olguya, tiroid ultrasonografisi (USG) yapılmış ve tiroid bezi; büyüklük, nodülarite ve homojenite açısından değerlendirilmiştir. Ayrıca serum serbest triiodotironin (sT3), tiroksin (sT4), tiroid-stimülan hormon (TSH), anti-TPO (Anti-tiroid peroksidaz) ve anti-TG (Anti-tiroglobulin) antikor düzeyleri belirlenmiştir. En az bir tiroid otoantikor pozitifliğine ek olarak, tiroid fonsiyon testlerinde bozukluk veya USG ile tiroid parankiminde heterojenite kriterlerinden en az birisini daha karşılayan olgulara Hashimato tiroiditi (HT) tanısı konulmuştur. BULGULAR: Ultrasonografi ile tiroid bezinde hipoekojenite sıklığı ve HT sıklığı AS ve RA'li hastalarda sağlıklı kontrollerden anlamlı olarak, daha yüksek bulunmuş fakat nodülarite, tiroid bez boyutu ve tiroid fonksiyon testleri açısından anlamlı fark bulunmamıştır. PsA grubunda sağlıklı kontrol grubu arasında troid fonksiyon bozukluğu, tiroid bez boyutu ve nodülarite açısından anlamlı fark gözlenmedi ve HT sıklığı sağlıklı kontrollerden fazla olmakla birlikte istatistiksel olarak anlamlı değildi. SONUÇ: Çalışmamızda PsA, AS ve RA'li hastalarda otoimmün tiroid disfonksiyonu sıklığı sağlıklı kontrollerden yüksek bulunmuştur ve bu bulgu literatürdeki önceki çalışmaların sonuçlarıyla uyumludur. Bu nedenle, romatizma hastalığı (RH) olan olgularında eşlik edebilecek otoimmun tiroid disfonksiyonu olabileceği akılda bulundurulmalı ve gerek görüldüğünde hastalar bu açıdan klinik ve laboratuar olarak değerlendirilmelidir. Ancak, PsA, AS ve RA ile otoimmün tiroid disfonksiyonu arasında birliktelik olup olmadığı konusunu daha netleştirmek için, benzer çalışmaların çok daha yüksek sayıda hasta gruplarında tekrarlanması ve her iki hastalık için patogenetik mekanizmaların daha iyi aydınlatılması gereklidir.

OBJECTIVE: Although the association of autoimmune thyroid dysfunction and primary Sjögren's syndrome (SjS) is well known, it is less clear whether a similar relationship also exists between autoimmune thyroid dysfunction and psoriatic arthtritis (PsA), ankylosing spondylitis (AS) and other spondyloarthritis group of diseases. Therefore, our aim in this study was to define the frequency of autoimmune thyroid dysfunction in patients with PsA, AS and RA and to find out whether the frequency was significantly different from the healthy controls. METHODS: We enrolled 21 patients with PsA, 26 patients with AS and 24 patients with RA. As the control group, 27 healthy subjects, age and sex-matched with RD (rheumatic disease) patients. Along with healthy controls, both PsA, AS and RA groups evaluated for autoimmune thyroid disease. In this respect, all patients underwent thyroid ultrasonography to evaluate the size, nodularity and homogenity of the thyroid gland. Besides, serum free triiodothyronine (fT3), thyroxine (fT4), thyroid-stimulating hormone (TSH), and anti-TPO (anti-thyroid peroxidase) and anti-TG (antithyroglobulin) antibodies were determined. The diagnosis of Hashimoto thyroiditis (HT) was made only if the patient had thyroid autoantibody positivity plus at least one of the following criteria, namely diffuse guatr with physical examination, abnormality in thyroid function tests and ultrasonographic thyroid hypoechogenicity. RESULTS: The frequencies of ultrasonographic thyroid hypoechogenicity and Hashimoto's thyroiditis were significantly higher in patients with AS and RA compared with age and sex-matched healthy controls. On the other hand, other parameters such as thyroid gland volume and nodularity, and thyroid function tests did not differ significantly between RA and AS groups and control groups. While frequencies of HT was higher in PsA group than healthy controls, the difference was not statistically significant. In addition there were not significantly difference between PsA and healthy controls on thyroid ultrasound findings and thyroid function tests. CONCLUSION: Our study revealed that patients with PsA, AS and RA had higher incidence of autoimmune thyroid dysfunction than the healthy controls, in consistent with the results of previous studies in the literature. Therefore, it should be kept in mind that, patients with rheumatic disease may have concomitant autoimmune thyroid dysfunction. In case of clinical suspicion, such patients should be further evaluated with clinical and laboratory parameters. However, in order to better clarify the issue of whether autoimmune thyroid dysfunction is really associated with PsA, AS and RA further prospective controlled studies with larger number of patients, as well as better elucidation of the underlying pathogenetic mechanisms for both diseases are required.