Girişimcilik olgusu; teknolojik gelişmeler, iletişim imkânlarının artması, para ve bilgi akışının kolaylaşması gibi gelişmelerle birlikte ticaretin önündeki engelleri kaldırma politikalarının da katkısıyla sınırlarını aşmış ve uluslararası bir faaliyet halini almıştır. 1980'li yıllardan günümüze uluslararası girişimciliğin tanımlaması yapılmaya çalışılmıştır. Her defasında pratik ile teori örtüşememiş tanımlara yeni kavramlar eklenmeye çalışılmıştır. Literatüre yeni giren ancak pratikte gelişmekte olan ülkelerin lokomotif aktörü olan, ülkeye döviz girişine destek olmak, istihdam sağlamak amacıyla hareket eden girişimcilerin faaliyeti olan dış ticaret girişimciliği çeşitli açılardan incelenmeye başlanmıştır. Bu araştırma Türkiye'de yerleşik dış ticaret girişimcilerinin en büyük pazarımız olan Avrupa Birliği'ne yaptıkları ihracatlara engel teşkil eden problemleri ele almak, Gümrük Birliği anlaşmasında dış ticaret girişimcilerinin ihracatları için dezavantaj oluşturan problemleri çözmek için yapılması gereken değişiklikleri, dış ticaret girişimcilerinin bakış açısı ile belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada ayrıca Avrupa Birliği'ne katılımın gerekliliği tartışılmıştır. Araştırmanın örneklemini İstanbul ilinde yerleşik dış ticaret girişimcileri oluşturmaktadır. Örneklem, kasti örnekleme yöntemi ile araştırmaya katılmayı kabul eden 10 adet dış ticaret girişimcisinden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı biçimlendirilmiş mülakat tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonucunda dış ticaret girişimcileri açısından Avrupa Birliğine üye olmaktan ziyade Gümrük Birliği Anlaşmasında, vize serbestisinin getirilmesi, hizmet ticaretinin serbest dolaşıma girmesi ve Gümrük Birliği üyeleri ile eşit haklara sahip olunması gibi değişiklikler yapılması gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.
SUMMARY