Abstract:
Ayrımcılık, bireye ya da gruba sahip olduğu
özellikler sebebiyle eşit davranmamak, özensiz
davranmak olarak tanımlanmaktadır. Ayrımcı
davranışlar sosyal ve ekonomik yaşamda
eşitsizliklere ve dışlanmaya sebep olmaktadır.
Kadınlar, ayrımcılığa maruz kalan grupların
başında gelmektedir. Cinsiyete dayalı ayrımcılık,
kadınların fırsat ve işlem eşitsizlikleri yaşamasına
ve özellikle çalışma yaşamından dışlanmalarına
neden olmaktadır. Bu çalışmada, betimsel analiz
yöntemi kullanılarak Türkiye’de kadınların
ayrımcılık sebebiyle çalışma hayatından
dışlanma sorunu ele alınmakta ve işgücü
istatistikleri üzerinden analizi yapılmaktadır. Bu
doğrultuda Türkiye’de kadınların çalışma
hayatına girişte ve çalışma yaşamı içerisinde
erkeklere göre dezavantajlı oldukları, toplumsal
cinsiyete dayalı ayrımcılık ve bu ayrımcılığın
kaynaklık ettiği eşitsizlikler yaşadıkları sonucuna
ulaşılmaktadır. İşgücüne katılım ve istihdam
oranlarında erkeklerin gerisinde kalan kadınların,
kayıt dışı çalışma ve işsizlik oranlarında
erkeklerden önde olduğu görülmektedir.
Kadınlar, erkeklerden daha az ücret elde etmekte,
yönetim kademelerinde daha az yer almakta ve
sendikal örgütlenmede yine erkeklerin gerisinde
kalmaktadır.
