Abstract:
2000'li yıllara kadar kırsal alandan kentsel alanlara doğru seyir gösteren göç
akımı, kentsel bölgelerde ekonomik ve sosyal sorunlara neden olmuştur. Gerek
kentlerdeki itici faktörlerin artması gerekse kırsal alanların yeni çekim alanları
haline dönüşmeye başlaması, son yıllarda tersine göç olgusunu önemli bir hale
getirmiştir. Bu çalışma, Türkiye’de yaşanan tersine göç sürecini itme ve çekme
teorisi kapsamında İstanbul ili örneği üzerinden incelemeyi amaçlamıştır.
Çalışmanın sonucunda; kentsel alanlarda ortaya çıkan işsizlik, geçim sıkıntısı
gibi özellikle ekonomik sorunların kentin itici faktörlerini oluşturduğu
görülmüştür. Bazı kırsal bölgelerde yapılan iyileştirmeler ve istihdam artışı
sağlayan politikalar ise kırsal alanların çekiciliğini arttırmıştır. Ayrıca tersine
göçü teşvik eden uygulamalar konusunda İstanbul’un iyi bir örnek teşkil ettiği
görülmüştür
