BEDEN SANATINDA FİZİKSEL ACI VE MAZOŞİZM İLİŞKİSİ

Abstract

Farklı toplum ve inanışlarda kendine yer bulan acı çekme ritüellerinin sanata yansıması, bu ritüellerin görsel bir şekilde betimlenerek, seyirlik nesne haline dönüşüyle başlamaktadır. 1960’larda ortaya çıkan Beden Sanatı dâhilinde fiziksel acıyı tecrübe eden birçok sanatçı mevcuttur. Bu deneyimlerinin ortak sebepleri ve farklı noktaları bulunmaktadır. İster acıyı yüceltme, onu bir arınma aracı olarak kullanma sebebiyle olsun, ister acının zihnin uyanıklığına ve buradalığına yardımı sebebiyle olsun bu tarz sanatsal eylemler, sanat izleyicisinin beden ve özne üzerine bilinen toplumsal değerlerini alt üst etmekte ve farklı açılardan düşünümlerin gerçekleşmesine yardım etmektedir. Birebir yaşanmayan, yalnızca televizyon ekranından seyredilen ya da gazete ve internet haberlerinden okunan şiddet içeren olayların sıradanlaştığı çağımızda, kendilerini acıya gönüllü bir şekilde maruz bırakan sanatçıların bu eylemleri mazoşist bir eylem midir, değilse sebepleri neler olabilir? Bu bağlamda, çalışmada seçilen beden sanatı sanatçılarının performansları ele alınacak, kavramsal çözümlemeleri yapılacak ve performansların mazoşizm ile ortak yanlarının ya da farklarının neler oldukları sorunsallaştırılacaktır