Bu çalışmada bir felsefe ve edebiyat akımı olan varoluşçuluğun (egzistansiyalizm) Türk şiirinin 1950-1970 yıllarını kapsayan dönemindeki etkileri araştırılmaktadır. Türk edebiyatında özellikle 1950'li yıllardan sonra konuyla ilgili edebi ve felsefi metinlerin dilimize çevrilmesiyle birlikte tanınan varoluşçuluk, öykü ve romanın yanında şiirde de etkili olmuş ve modern Türk şiirinin kaynakları arasında yer almıştır. Bu akıma ait tematik kavramların incelenmesi ve Türk şiirindeki yansımalarının araştırılması bu çalışmanın temel ilgi alanını oluşturmuştur. Çalışmanın birinci bölümünde varoluşçuluğun kökenleri konusunda kısaca bilgi verilmiş ve ardından bu felsefeyi temsil ettiği genel kabul görmüş olan düşünürlerin görüşleri, çalışmaya esas olan kavramlar merkeze alınarak tanıtılmıştır. İkinci bölümde ise öncelikle felsefe ve edebiyat ilişkisi üzerinde durulmuş, ardından dünya edebiyatında ve Türk edebiyatında varoluşçuluğun görünümleri ayrı başlıklar halinde ele alınmıştır. Çalışmanın asıl konusunu teşkil eden Türk şiirinde varoluşçuluğun kavramsal görünümlerinin ele alındığı üçüncü bölümde ise Asaf Hâlet, Oktay Rifat, Melih Cevdet, Behçet Necatigil, İlhan Berk, Özdemir Asaf, Turgut Uyar, Edip Cansever, Sezai Karakoç, Ahmet Oktay, Gülten Akın, Ülkü Tamer, Erdem Bayazıt ve Ataol Behramoğlu'nun bahsi geçen dönemde yayımlanan şiirleri çeşitli alt başlıklarıyla birlikte özgürlük, yalnızlık, anlamsızlık ve ölüm kavramları ışığında incelenmiştir. varoluşçuluk, felsefe ve edebiyat, Türk şiiri, modernizm
In this thesis, the effects of existentialism, as a both philosophical and literary movement, are analized in the period of Turkish poetry covering the years 1950- 1970. Existentialism was recognized in Turkish literature, especially after the 1950s, when literary and philosophical texts were translated into our language. In addition to the story and novel, he was influential in poetry and was among the sources of modern Turkish poetry. The main fields of interest of this thesis are the study of the thematic concepts of this theory and its reflections in Turkish poetry. In the first chapter of this thesis, brief information about the history of existentialism is given, and then, the arguments of the thinkers who are generally accepted as represent this philosophy were introduced via taking the concepts that are the basis of the study into the center. In the second chapter, first of all, the relationship between philosophy and literature is emphasized, and then the appearances of existentialism in the world literature and Turkish literature are discussed as separate titles. In the third chapter, as covering the conceptual views of existentialism in Turkish poetry, which constitutes the main subject of the study, the poems of Asaf Hâlet, Oktay Rifat, Melih Cevdet, Behçet Necatigil, İlhan Berk, Özdemir Asaf, Turgut Uyar, Edip Cansever, Sezai Karakoç, Ahmet Oktay, Gülten Akın, Ülkü Tamer, Erdem Bayazıt ve Ataol Behramoğlu, published between 1950- 1970 are researched, along with its various subtitles, in consideration of the concepts of freedom, loneliness, meaninglessness, and death. existentialism, philosophy and literature, Turkish poetry, modernism
