Araştırmanın amacı, bireyin yaşam koçluğuna yönelim nedeni ve yaşam koçu-danışan ilişkisinin psiko-sosyal ve manevi yönden tahlilini yapmaktır. Çalışmada, nitel araştırma yöntemlerine başvurulmuştur. Amerika'dan 4'ü erkek 1'i bayan ve Türkiye'den 4'ü bayan 1'i erkek olmak üzere toplam 10 kişinin deneyimi incelenmek üzere fenomenolojik ve kültürel desenler esas alınarak yarı yapılandırılmış mülakat ve gözlem yöntemleri uygulanmıştır. Elde edilen veriler fenomenolojik analiz yöntemiyle incelenmiştir. Araştırma katılımcıların yaşam koçu olma süreci, koç-danışan ilişki süreci ve koçların manevi yaklaşımları şeklinde üç ana başlık üzerine kurulmuş ve araştırma bulguları psiko-sosyal ve manevi etkenler bağlamında incelenmiş ve yorumlanmıştır. Ayrıca yaşam koçluğuna yönelik eleştiriler ele alınmıştır. Yaşam koçluğunu ele alan bu çalışmanın bulgular bölümünde koçlarla görüşmelerden elde edilen bilgiler aktarılmıştır. Bulgularla literatür karşılaştırılarak genel değerlendirmeler yapılmıştır. Araştırmada koçların eğitim seviyesinin yüksek olduğu ve koçluk mesleğinin kadınlar tarafından daha çok tercih edildiği tespit edilmiştir. Koç-danışan ilişkisi mesafeli yakınlık ve profesyonel olmak üzere iki farklı boyuta sahiptir ve koçlukta yaygın olan iletişim sosyal paylaşım ağları aracılığı ile gerçekleşmektedir. Koç danışan ilişkisi bağlanma ve güven üzerine kurulmuştur. Danışanın koça başvurmasında sosyal yetenek ihtiyacından kaynaklanan nedenlerle birlikte kişinin hayatta tıkanmışlık yaşaması ve sürekli gelişim gösterme ihtiyacı etkili olmuştur. Araştırma sonucunda yaşam koçu ve danışan ilişkisinde maneviyat, vicdan, mahremiyet, minnettarlık, sorumluluk ve yardımlaşma fenomenlerinin önemli olduğu tespit edilmiştir. Bulgular kapsamında sonuçlar ve öneriler sunularak araştırma tamamlanmıştır.
This research aims to investigate the reasons which tend clients to approach coaching and the relationship between life coaches and clients with respect to psycho-social and spiritual factors. Qualitative research methods were utilized in this study. Total of 10 participants were interviewed from which 5 of them were from Turkey with 4 women, 1 man distribution and 5 of them from USA with 4 men and 1 woman distribution. Semi-structured interview forms and observation methods were utilized while caring for phenomenological and cultural key points. Data were collected and analyzed using phenomenological methods. The research has been categorized into the following three major subjects: (1) Participants' journey to become life coach, (2) Life coach and client relationship, (3) Spiritual approach of life coaches. The results of the research have been interpreted with respect to spiritual and psycho-social factors. Findings of the research have been presented under the discussion section in detail from analysis of interview scripts. It has been observed in this study that life coaches attained higher education and life coaches were mostly females. Life coach and client relation have the following two categories: (1) distant (2) professional. The most popular communication method in coaching has been found to be social media. Coach-client relation has been found upon trust and connectedness. Developing social skills factors have been the dominating reasons of clients for seeking assistance through the life coaches. As a result, spirituality, consciousness, privacy, thankfulness, responsibility, assistance and service to one another are the forthcoming important concepts from this study. Finally, findings from this study have been compared to the literature, general assessments were conducted, results were obtained from the findings and this research has been concluded with some recommendations.
