Bu çalışma küçük devlet dış politikası analizi hakkındadır. Çalışmada uluslararası ve bölgesel güç dağılımı bakımından alt sıralarda bulunan küçük devletlerin dış politikada meydan okuyucu davranışlardan uyumlu davranışlara kadar birbirinden farklı davranışlar gösterdikleri ortaya konulmuştur. Ancak, küçük devlet dış politikası üzerindeki çalışmaların çoğunda güç dağılımı bakımından görece zayıf konumda bulunan küçük devletlerin genellikle uyumlu dış politika izleyecekleri ileri sürülmüştür. Bu çalışmada küçük devlet davranışlarının yeni bir yaklaşımla açıklanması gerektiği savunulmaktadır. Yeni yaklaşım devlet davranışlarının açıklanmasında sistemik güç dağılımına nedensel öncelik vererek birim düzey değişkenleri de dikkate alan neoklasik realist yaklaşımdır. Güç bakımından zayıf olan küçük devletler, yapısal sınırlamalarına daha fazla maruz kalmaktadırlar. Ancak, sistemik değişkenlerle birlikte birim düzey değişkenler de özellikle kısa ve orta dönemde küçük devletlerin dış politikalarını etkilemektedir. Küçük devletler güç bakımından zayıf olduklarından dolayı iç politikada da kırılgan bir yapıya sahip olurlar. Bu nedenle, birim düzey değişkenler ya da iç politika sistemik şartlar ve dış politika yapımı arasına girerek, küçük devletlerin davranışı üzerinde etkili olmaktadır. Bu durumda küçük devletler, sistemik güç dağılımına uygun olmayan bir şekilde davranabilirler. Bu açıdan neoklasik realist yaklaşım, hem sistemik değişkenlerin nedensel üstünlüğünü hem de birim düzey değişkenlerin müdahaleci yönünü dikkate alarak küçük devlet davranışlarının daha iyi bir açıklanması imkanını vermektedir. Bu çalışmada, sistemik değişkenlerin büyük güç politikalarıyla birim düzeyindeki değişkenlerin ise iç istikrar düzeyleriyle işlediği ileri sürülmüştür. Bu noktadan hareketle çalışmada, büyük güç politikaları ve iç istikrar düzeylerinin getirdiği sınırlamalar ve fırsatlar içinde küçük devletlerin meydan okuyucu, rekabetçi veya uyumlu dış politika izleyecekleri ileri sürülmektedir. Küçük devletlerin bu politika seçeneklerinden hangisini seçecekleri büyük güç politikaları ile iç istikrar düzeyine bağlıdır. Bu bakımdan, iç istikrar düzeyi düşük olan ve iç tehditle ilişkili dış tehditle yüzleşen küçük devletler dış tehdide karşı meydan okuyucu davranabilirler. Ancak, çok düşük iç istikrar düzeyiyle yüzleşen küçük devletler dış destek bulamazlarsa tehdit edici dış güce karşı uyumlu dış politika izlerler. İç istikrar düzeyi düşük veya çok düşük olan ve dış tehditle yüzleşmeyen küçük devletler, iç tehditleri dengelemek için dış politikada uyumlu davranırlar. Çalışma bu öngörüleri sınamak için, Gürcistan dış politikası ve Tunus dış politikası örnek olaylarını kullanır. Örnek olay incelemelerinde sistemik değişkenlerin yanında birim düzeyindeki değişkenlerin de dış politika yapımı üzerinde etkili olduğu ve sistemik değişkenlere uyumlu olmayan davranışlara yol açtığı bulgusuna ulaşılmıştır. Bu bakımdan örnek olayların çalışmanın öngörülerini desteklediği sonucuna varılmıştır.
This study is about small state foreign policy analysis. In the study, it was put forward that the small states which are in the lower order in terms of international and regional power distribution behaved differently from defiant behavior to accommodating behavior in foreign policy. However, in the majority of the studies on small state foreign policy small states which are in a relatively weak position in terms of power distribution are generally suggested to follow accommodating foreign policy. In this study, it is argued that small state behaviors should be explained with a new approach. The new approach is a neoclassical realist approach that takes unit-level variables into consideration by giving causal priority to systemic power distribution in explaining state behavior. Small states that are weak in terms of power are more exposed to structural constraints. However, unit-level variables together with systemic variables also affect the foreign policies of small states, especially in the short and medium term. Because small states are weak in terms of power, they also have a fragile structure in domestic politics. For this reason, unit-level variables or domestic politics are influencing the behavior of small states intervening systemic conditions and foreign policy making. In this case, small states may behave in a manner unsuitable for systemic power distribution. In this respect, the neoclassical realist approach allows for a better explanation of small state behavior, taking into account both the causal superiority of systemic variables and the intervening aspect of unit-level variables. In this study, it is suggested that systemic variables operate with great power politics and unit level variables operate with internal stability levels. From this viewpoint, it is suggested that small states will pursue challenging, competitive or accommodating foreign policy within the limits and opportunities of the great power politics and internal stability levels. Small states will choose which of these policy options depends on the level of internal stability with great power politics. In this respect, small states with low levels of internal stability and facing external threats related to internal threats may be defied against external threats. However, small states facing a very low level of internal stability, if they can not find external support, follow a accommodating foreign policy against threatening external power. Small states with low or very low levels of internal stability and non-confrontation with external threats behave accommodating in foreign policy to balance domestic threats. In order to test these predictions, the study uses case studies of Georgian foreign policy and Tunisian foreign policy. In the case studies, it was found that the systemic variables as well as the unit level variables were influential on the foreign policy making and resulted in behaviors incompatible with the systemic variables. In this respect, it was reached the result that case studies support the predictions of working.
