Bu araştırma, Konya ve Ankara illerinde görev yapan bedensel engelli bireylerin iş yaşamları sonucunda edinmiş oldukları yaşam tatmini, iş tatmini ve örgütsel bağlılık düzeylerinin belirlenmesi ve aralarındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır.Araştırmanın evrenini 2012-2013 yılında farklı kurumlarda ve özel olarak çalışan 143 bedensel engelli birey, örneklemi ise bu evren içinden tesadüfî örneklem yöntemi ile seçilen 122 bedensel engelli birey oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Meyer ve Allen (1991) tarafından geliştirilen, Baysal ve Paksoy (1999) tarafından Türkçeye uyarlanan ?Örgütsel bağlılık? ölçegi, Hackman ve Oldham?ın (1980) tarafından geliştirilen Gödelek (1988) ve Güler (1990) tarafından Türkçeye uyarlanan ?İş Tatminini? ile Diener ve ark. (1985) tarafından geliştirilen, güvenirlik çalışmasını Köker (1991) ve Yetim(1993) tarafından yapıldığı ?Yaşam Tatmini? ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; bedensel engelli bireylerinin yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim düzeyi, çalışma süresi, iş tecrübesi ve gelir düzeyleri değişkenleri açısından ilişkiye bakıldığında çalışma süre, iş tecrübesi, cinsiyet, medeni durum ve gelir düzeyleri açısından anlamlı düzeyde farklılık olduğu bulgulanmıştır. Yaş, eğitim düzeyi açısından ise örgütsel bağlılık, iş tatmini ve yaşam tatmini açısından herhangi bir anlamlı farklılık bulunmadığı bulgulanmıştır. Anahtar Kelime: İş Tatmini, Bedensel Engelli, Örgütsel Bağlılık, Yaşam Tatmini
This research work physically disabled people who work in the provinces of Konya and Ankara were acquired as a result of their life satisfaction, job satisfaction and organizational commitment was carried out to determine the level of analysis of the relationship between them.The study population of 143 in 2012-2013 working in different institutions and in particular disabled individual, in this universe sample of 122 physically handicapped individuals are selected by random sampling.As a data collection tool Meyer and Allen (1991), developed by Baysal and Paksoy (1999) adapted to Turkish by "organizational commitment" absolutism, Hackman and Oldham'ın (1980) developed by the Gödelek (1988) and Friendly (1990) Turkish adapted from "Job Satisfaction" and Diener et al. (1985) developed by the bosses of reliability study (1991) and Orphan (1993) was made by the "life satisfaction" scale.As a result of the research, the physically disabled individuals age, sex, marital status, level of education, working time, work experience and work while looking at the relationship between the variables of income levels, work experience, gender, marital status, and income levels are significant differences were detected in terms of. Age, level of education in terms of organizational commitment, job satisfaction, and there were no significant differences were detected in terms of life satisfaction.