Bu araştırmada, ortaokul matematik öğretmenlerinin ders ortamlarında kullandıkları geri bildirim türleri ve bu geri bildirimlerin sınıf düzeyine göre nasıl farklılaştığını belirlemek amaçlanmıştır. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden özel durum yöntemi kullanılarak 2018-2019 öğretim yılının ikinci ve 2019-2020 öğretim yılının ilk dönemlerinde yapılmıştır. Araştırma, Sakarya ili Kaynarca ilçesi aynı devlet okulunda görev yapmakta olan üç matematik öğretmeniyle yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak Köğce (2012) tarafından Türkçeye çevrilen Tunstall ve Gipps (1996)'in geri bildirim sınıflaması temel alınarak hazırlanmış 'gözlem formu' ve gözlem yapılan derslerin kayıt altına alındığı 'video kayıtları' kullanılmıştır. Çalışmanın veri setini üç matematik öğretmeninin kamera ile kayıt altına alınan toplam 32 ders saati oluşturmaktadır. Her sınıf düzeyinde 8'er ders saati olmak üzere toplam 32 ders saatinden elde edilen veriler içerik analizi yaklaşımı ile analiz edilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre ortaokul matematik öğretmenlerinin hem değerlendirici hem de betimleyici geri bildirimleri belli oranda kullandıkları sonucuna varılmış, en sık başvurdukları geri bildirim kategorilerinin pozitif değerlendirici geri bildirimler ile gelişmeyle ilgili geri bildirimler olduğu görülmüştür. Değerlendirici geri bildirimlerden en çok kullanılan geri bildirim türünün onaylama olduğu, cezalandırma geri bildirimlerinin ise neredeyse hiç kullanılmadığı görülmüştür. Betimleyici geri bildirimlerden en sık başvurulan geri bildirimlerin gelişme yolunu oluşturma ve gelişmeyi belirtme olduğu görülmüştür. Araştırma sonucunda ortaokul matematik öğretmenlerinin 5. ve 6.sınıflardaki değerlendirici geri bildirim kullanma tercihleri 7.ve 8.sınıflarda betimleyici geri bildirimlere yönelmiştir.
In this study, it was aimed to determine the types of feedback that middle school mathematics teachers use in their classroom settings and how these feedbacks differ according to grade level. The study was carried out in the second term of 2018-2019 academic year and in the first term of 2019-2020 academic year by using the special case method, which is one of the qualitative research methods. The research was carried out with three mathematics teachers working in the same public school in the district of Kaynarca, Sakarya. As the data collection tools, the observation form prepared on the basis of the feedback classification by Tunstall and Gipps(1996) translated into Turkish by Kögce (2012) and the video recordings in which the lessons were observed were used. The data set of the study consists of a total of 32 class hours recorded by three mathematics teachers' cameras. The data obtained from a total of 32 lesson hours, 8 lessons per class, were analyzed with a content analysis approach. According to the findings of the research, it was concluded that middle school mathematics teachers used both evaluative and descriptive feedback to a certain extent, and the most frequently used feedback categories were positive evaluative feedback and development-related feedback. It was seen that the most used type of feedback from evaluative feedback was approval, and punishment feedback was almost never used. It was seen that the most frequently used feedbacks from descriptive feedback form the development path and indicate the improvement. As a result of the research, the preferences of middle school mathematics teachers to use evaluative feedback in 5th and 6th grades tended to descriptive feedback in 7th and 8th grades.