Yüz yüze ve uzaktan hizmet içi eğitim faaliyetlerine yönelik öğretmen algıları (Sakarya ili örneği)

Abstract

Bu araştırmanın amacı, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından yürütülen yüz yüze ve uzaktan hizmet içi eğitim faaliyetlerine yönelik öğretmen algılarını belirlemektir. Bunun yanında, öğretmenlerin bu konudaki algılarının cinsiyet, branş, kıdem, görev yapılan okul, mezuniyet, alınan hizmet içi eğitim türü gibi değişkenler açısından anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği de incelenmiştir. Araştırma, tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini 2013-2014 öğretim yılında Sakarya genelinde görev yapan öğretmenler oluşturmaktadır. Örneklemi ise bu evrenden uygun örnekleme yöntemi ile seçilen 350 öğretmen oluşturmaktadır. Öğretmen algılarını belirlemek amacıyla araştırma dahilinde bir ölçek geliştirilmiştir. Yapılan analizler ölçeğin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu ortaya koymuştur. İki kategorili bağımsız örneklemler için Mann Whitney U-Testi, ikiden fazla kategorili bağımsız örneklemler için Kruskall Wallis H-Testi kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre öğretmenler yüz yüze hizmet içi eğitimler ile uzaktan hizmet içi eğitimleri karşılaştırdıklarında; uzaktan hizmet içi eğitimlerin kendilerinde daha fazla yeni davranış geliştirdiğine ve kurum içindeki saygınlıklarına katkısının daha fazla olduğuna katılmazken; maliyet-verimlilik açısından ise uzaktan hizmet içi eğitimlerin daha etkili olduğunu düşünmektedirler. Farklı değişkenler açısından bakıldığında ise uygulamaya yönelik algı alt boyutunda cinsiyet ve alınan hizmet içi eğitim türü değişkenlerine göre; işleve yönelik algı alt boyutunda ise mezuniyet değişkenine göre gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Yüz Yüze Hizmet İçi Eğitim, Uzaktan Hizmet İçi Eğitim, Algı.

The aim of this study is to determine the teachers' perceptions about conventional and distance inservice training activities practiced by Ministry of National Education in Turkey. It also aims to determine whether there is a significant difference between teachers' percepitons in terms of different variables such as gender, branch, school, seniority, type of inservice training participated, and graduation. Descriptive survey model has been applied in this quantitative research. The population of the study is the teachers working in Sakarya Province in 2013-2014 educational year. The sample of the study consists of 350 teachers chosen with the method of convenience sampling. A scale has been developed to measure the teachers' perceptions towards inservice training activities. The analysis has shown that the scale is valid and reliable. Mann Whitney U-Test for the two-category independent samples and Kruskall Wallis H-Test for more than two-category independent samples have been used. The results of the study have shown that when compared to conventional inservice training activities, teachers don't agree with that distance inservice activities give them more chances to develop new behaviour and distance inservice training activities contribute more to their prestige within their organization. Teachers think that distance inservice training activities are more cost-efficient than conventional inservice training activities. In terms of perception towards inservice training practices subdimesion there is significant difference between male and female teachers and type of inservice training participated. There is also a significant difference in terms of graduation variable in the subdimesion of functions. Key Words:Inservice Training, Distance Inservice Training, Perception