Çevrimiçi öğrenme ve karma öğrenme öğrencilerinin teknoloji ile öz-yönelimli öğrenmeleri ve sorgulama topluluğu arasındaki ilişkinin incelenmesi: Yapısal eşitlik modeli

Abstract

Bu araştırmada, Sakarya Üniversitesi çevrimiçi öğrenme ve karma öğrenme öğrencilerinin, teknoloji ile öz-yönelimli öğrenmeleri ile sorgulama topluluğu oluşumları arasındaki ilişkinin, yapısal eşitlik modeli kullanarak incelenmesi amaçlanmıştır. Öngörülen model, sorgulama topluluğu (sosyal bulunuşluk, öğretimsel bulunuşluk ve bilişsel bulunuşluk) ve teknoloji ile öz-yönelimli öğrenme arasındaki ilişkiyi açıklamıştır. Araştırmanın örneklemini, Sakarya Üniversitesinde 2013-2014 Bahar döneminde çevrimiçi öğrenme ve karma öğrenme programlarında kayıtlı 587 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada örnekleme yöntemi olarak uygun örnekleme kullanılmıştır. Veri toplama araçları olarak beşli likert ölçekleri (Arbaugh v.d. (2008) tarafından geliştirilen 34 maddelik sorgulama topluluğu ölçeği; Türkçe'ye uyarlayan Horzum (baskıda) / Teo v.d. (2010) tarafından geliştirilen 6 maddelik teknoloji ile öz-yönelimli öğrenme ölçeği; Türkçe'ye uyarlayan Tercan v.d. (2014)) kullanılmıştır. Elde edilen veri yapısal eşitlik modellemesi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre teknoloji ile öz-yönelimli öğrenme, sosyal bulunuşluğun %63'ünü açıklamıştır. Sosyal bulunuşluk tek başına bilişsel bulunuşluğun %34'ünü açıklarken, teknoloji ile öz-yönelimli öğrenmenin dolaylı etkisi ile birlikte toplam %92'sini açıklamıştır. Sosyal bulunuşluluk öğretimsel bulunuşluğun %28'ini tek başına açıklarken teknoloji ile öz-yönelimli öğrenmenin dolaylı etkisi ile birlikte toplam %76'sını açıklamıştır. Anahtar Kelimeler: Sorgulama Topluluğu, Teknoloji İle Öz-Yönelimli Öğrenme, Yapısal Eşitlik Modeli

This research aimed to examine the relationship between self-directed learning with technology and community of inquiry in Sakarya University's online and blended learning students by using structural equation modeling. Proposed model explained the relationship between community of inquiry (social presence, teaching presence, and cognitive presence) and self-directed learning with technology. Sample of the study consisted of 587 students from online or blended learning students in Sakarya University in the spring semester of 2013-2014. Data have been collected by using convenience-sampling method. Data collection instruments were 5 points likert scales (34 items, community of inquiry instrument was developed by Arbaugh et. all (2008); adapted to Turkish by Horzum (in press) / 6 items, self directed learning with technology scale was developed by Teo et. all (2010), adapted to Turkish by Tercan et. al (2014)), and participants contributed to the study voluntarily. The collected data have been analyzed with structural equation modeling. The findings have shown that self-directed learning with technology explained 63% variance of social presence. Social presence explained 34% variance of cognitive presence alone. When self-directed learning with technology's indirect effect over social presence included, 92% variance of cognitive presence was explained by social presence. In addition, social presence explained 28% variance of teaching presence alone. When self-directed learning with technology's indirect effect over social presence included, 76% variance of teaching presence was explained by social presence. Keywords: Community Of Inquiry, Self-Directed Learning With Technology, Structural Equation Model.