Lise öğretmenlerinin Fatih Projesi'ni uygulamaya yönelik teknolojik pedagojik alan bilgisi yeterliliklerinin incelenmesi: Adıyaman ili örneği

Abstract

Bilişim teknolojilerinde meydana gelen gelişmeler, eğitim ve öğretimdeki büyük değişimleri de beraberinde getirmiştir. Milli Eğitim Bakanlığı eğitim ve öğretimin kalitesini artırmak adına son yıllarda okulları, yeni teknolojik araç gereçlerle donatmaktadır. Son örnek olarak Fırsatları Artırma ve Teknolojiyi İyileştirme Projesi (FATİH), eğitimde fırsat eşitliğini sağlamak ve okulların teknolojik alt yapısını iyileştirmek suretiyle derslerde bilgi ve iletişim teknolojilerinin (BİT) verimli şekilde kullanılmasını gerçekleştirerek eğitimin niteliğini artırmak için uygulamaya koyulan bir projedir. Proje uygulayıcıları, bu proje ile yaklaşık 40 bin okul ve 600 bin sınıfın bilgisayar, projeksiyon cihazı, fotokopi makinesi ve etkileşimli tahta gibi teknolojilerle donatılarak akıllı sınıfların oluşturulmasının planlandığını belirtmiştir. Bu araştırma, FATİH projesi kapsamında pilot olarak belirlenen okullarda görev yapan öğretmenlerin teknolojik pedagojik alan bilgisi(TPAB) öz yeterliliklerini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunu Adıyaman merkezde yer alan 17 ortaöğretim kurumunda görev yapan 107'si kadın, 338'si erkek olmak üzere toplamda 445 öğretmen oluşturmaktadır. Bu araştırmada veriler TPAB ve ayrıca Fatih Projesi Teknolojileri anketleri kullanılarak toplanılmıştır. Araştırmada nicel veriler SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 21.0 istatistik paket programı; verilerin analizi için betimsel istatistikler, İlişkisiz örneklemler için t-testi ve tek yönlü ANOVA kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulardan bazıları şu şekildedir: genel olarak öğretmenlerin bilgisi salt teknoloji ve FTP boyutunda orta, diğer tüm boyutlarda ise iyi düzeydedir. 30 yaş ve altı öğretmenlerin TPAB diğer yaş gruplarına göre kendilerini daha yeterli gördükleri sonucuna varılmıştır. Medeni durum değişkenine göre incelediğimizde ise TB, TPB, TAB, TPAB puanlarında bekâr öğretmenlerin evli öğretmenlere göre daha yüksek oldukları ve kendilerini daha yeterli hissettikleri söylenebilir. Mezun oldukları fakülte boyutunda incelediğimizde fakülteler arasında istatistiksel açıdan herhangi bir farklılık olmadığı görülmektedir. Bilgisayara sahip olan öğretmenlerin ise olmayanlara göre teknoloji bilgisi açısından kendilerini daha iyi algıladıkları ve TPAB ortalama puanlarının daha yüksek olduğu görülmektedir. FATİH Projesinin uygulama aşamasında ise katılımcıların en büyük problem olarak alt yapı eksiği görülmektedir ve ikincil problem olarak ise eğitimsel içeriklerin eksikliği görülmektedir. FATİH Projesi için öğretmenlere verilen Eğitimde Teknoloji Kullanım Kursuna yönelik görüşlerinde ise katılımcıların büyük bir kısmı kursun faydalı olduğunu belirtmişlerdir. Kurs hakkındaki diğer görüş ise kurs süresinin yetersiz olduğu belirtilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre hizmetiçi eğitim kurslarının artırılması ve pratik uygulamalara ağırlık verilmesi gerekmektedir. Öğretmelerin teknoloji, alan ve pedagoji etkileşimini hedefleyen mesleki gelişim eğitimleri düzenlenebilir. Teknoloji alanının diğer alanlara göre daha hızlı değişmesi öğretmenlerin bu alanda daha fazla mesleki gelişim eğitimlerine gereksinimleri olduğu düşüncesini desteklemektedir. Bu çerçevede öğretmenlerin derslerine teknolojiyi etkin olarak entegre edebilmeleri için teknoloji ile ilgili deneyimleri artırılabilir. Anahtar Kelimeler: FATİH Projesi, Teknoloji Pedagojik Alan Bilgisi, Öğretmen yeterlilikleri

The improvements in ICT (Information and Communication Technologies) have led to big changes in education as well. The Ministry of education has provided schools with new technological equipments with FATİH Project (The Project of Improving Opportunities and Improving School Technologies). The implementers of the FATIH Project have stated that about 40.000 school and 600.000 classrooms will be equipped by pcs, projectors, photocopiers and interactive boards and smart classrooms will be established. This research was conducted to determine the competency of the teachers' Technological and Pedagogical Content Knowledge (TPACK) and FATIH Project Technologies (FPT). The Participants are 107 female and 338 male teachers from 17 high schools in the center district of Adıyaman. The data in this research was gathered by using TPACK and FATİH Project Technologies Surveys. In the study the independent samples t-test and one way ANOVA were used for analyzing quantitative data. Some of the findings of the research are as follows: general level of the teachers at TPACK and FPT vary between medium and good. TPACK points of the teachers aged 30 and younger are concluded to be more adequate than the other age groups. When we compare points according to marital status; TK, TPK, TCK, TPACK points are higher for single teachers compared to married ones, and it can be said that they feel themselves more sufficient. There are not any statistically differences for types of school teachers graduated from. It is seen that teachers who have their own computer see themselves more sufficient in technology knowledge. According to teachers' views the biggest problems of implementing the FATIH project is lack of infrastructure. The second problem is the lack of learning materials. Technology Usage in Education Course given within FATİH project was founded by teachers as very useful but not enough. According to the results, in in-service trainings, self-practices should be increased. Within this framework teachers' TPACK and FPT knowledge during trainings can be increased. Keywords: FATİH Project, Technological Pedagogical Content Knowledge, Teacher Qualifications