İlkokul ikinci sınıfta işbirlikli öğrenme yönteminin öğrencilerin kelime hazinesi gelişimine ve Türkçe dersine yönelik tutumlarına etkisinin incelenmesi

Abstract

Araştırmanın amacı, Türkçe derslerinde işbirlikli öğrenme yöntemi tekniklerinden öğrenci takımları-başarı bölümleri tekniği ile ders işlemenin, ilkokul ikinci sınıf öğrencilerinin kelime hazinelerinin gelişimi ve Türkçe dersine yönelik tutumlarını etkileyip etkilemediğini belirlemektir. Araştırma, nicel araştırma yaklaşımına göre tasarlanmıştır. Bu doğrultuda araştırmada, ön test ve son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, 2016-2017 eğitim öğretim yılında, Kocaeli ili Kandıra ilçesine bağlı iki mahalle ilkokulunda ikinci sınıf olarak eğitim gören 10'u deney ve 10'u kontrol grubu olmak üzere toplam 20 öğrenciden oluşmaktadır. Deney grubunda araştırmanın bağımsız değişkeni, işbirliğine dayalı öğrenci takımları-başarı bölümleri tekniği ile ders işlemeye karşılık gelen bir deney koşuludur. Kontrol grubunda araştırmanın bağımsız değişkeni, geleneksel öğretim yöntemi ile ders işlemeye karşılık gelen bir uygulama koşuludur. Her iki grupta, farklı ders işleme biçimlerinin kelime öğrenme başarısı ve Türkçe dersine yönelik tutum üzerindeki etkileri, araştırmanın bağımlı değişkenlerini oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri kişisel bilgi formu; öğretimi yapılan 30 kelime; kelimelerin geçtikleri metinler; etkinlik kâğıtları; bireysel ilerleme sınavları; kelimelerle ilgili çoktan seçmeli test sorularının bulunduğu başarı testi ve Türkçe dersine yönelik tutum ölçeği ile toplanmıştır. 8 haftalık uygulama sürecinin ilk haftasında, deney ve kontrol grubundaki öğrencilere başarı testi ve Türkçe dersine yönelik tutum ölçeği, ön test olarak uygulanmıştır. Sonraki 6 hafta 30 kelime, her hafta 5 kelime olmak üzere deney grubundaki öğrencilere, öğrenci takımları-başarı bölümleri tekniği ve kontrol grubundaki öğrencilere, geleneksel öğretim yöntemi doğrultusunda öğretilmeye çalışılmıştır. Uygulama sürecinin sekizinci haftasında her iki gruptaki öğrencilere başarı testi ve Türkçe dersine yönelik tutum ölçeği, son test olarak tekrar uygulanmıştır. Araştırmanın verileri; frekans analizi ve çapraz tablo teknikleri ile parametrik olmayan testlerden Wilcoxon Sıra Sayıları Testi ve Mann-Whitney U Testi yardımıyla analiz edilmiştir. Analiz sonucunda, deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin kelime öğrenme başarılarının arttığı tespit edilmiştir. Bununla birlikte öğrenci takımları-başarı bölümleri tekniğinin, deney grubundaki öğrencilerin kelime öğrenme başarıları açısından daha etkili olduğu belirlenmiştir. Türkçe dersine yönelik tutum noktasında; deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin tutumlarının anlamlı bir artış göstermediği tespit edilmiştir. Ancak öğrenci takımları-başarı bölümleri tekniği, deney grubundaki öğrencilerin tutumlarının daha iyi bir durumda olmasını sağlamıştır.

The purpose of the research is to determine the effects of student teams – success classes, which is a part of the collaborative learning methods, while teaching Turkish and to identify whether it has any effect on improving the vocabularies of the second grade elementary students while also seeing if it has any influence on their attitudes towards the classes. The research is modelled to follow the quantitative approaches. Accordingly, on the research a pre-test/post-test quasi-experimental design control group is used. Study group of this research consists of a group of 10 experimental and 10 control students, in total 20 students in the 2016-2017 school year in the city of Kocaeli, Kandıra district based 2 quarter/village school's second year students. The independent variable of the experimental group is an experimental provision corresponding to the student teams – success classes technique based on the collaborative learning in teaching the lessons. The independent variable of the control group is a provision corresponding to the traditional techniques while teaching lessons. The dependant variable of both groups is the effects of these different teaching methods on the success levels of the students while learning new words and their attitudes towards the Turkish lectures. Data of the research is collected on; personal information forms, the 30 words that were taught, the texts those words appeared on, activity papers, personal improvement exams, a multiple choice exam about the words and the attitude scales towards the Turkish lectures. In the first week of this 8 week-long research, the achievement test and the scale for the attitude towards Turkish lectures were applied to both groups as a pre-test. The following 6 weeks, the 30 selected words were attempted to be taught to the student 5 words every week by using the student teams – success classes method on the experimental group and the traditional teaching methods on the control group. On the 8th week of the research, an achievement test and the scale of attitude towards Turkish lectures were re-applied as the post-test. The research data was analysed using the frequency analysis and crosstab techniques while non-parametric tests were analysed using Wilcoxon ordinal numbers and Mann-Whitney U Test. At the end of the analysis, it is determined that the success of students of both groups have improved while the student teams – success classes method helped the experimental group to improve more in learning new words. About the attitude towards the Turkish lectures, both the experimental and the control group students' attitudes hasn't shown any increase. However, the students on the experimental group using student teams – success classes method had better attitudes.