Bu araştırma, uygulanan üç farklı ısınma protokolünün yüzmede 50m serbest stil performansı üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya toplamda 17 (5 kız, 12 erkek) yüzücü katılmıştır. Isınma uygulamaları 48 saat ara ile üç farklı günde aynı gruba uygulanmıştır. Araştırmaya katılan yüzücüler kontrol uygulamasında ilk olarak ısınma amaçlı 5dk koşu ve 2dk yürüyüş sonrasında ısınma amaçlı 6x50m serbest stil yüzme ardından statik ısınma ya da dinamik ısınma aktivitesi uygulanmamıştır. 3dk toparlanma süresi sonrasında performans kaydı alınmıştır. Statik ısınma protokolünde, ısınma amaçlı 5dk koşu ve 2dk yürüyüş sonrasında ısınma amaçlı 6x50m serbest stil yüzme ve üst ekstremite, gövde ve alt ekstremiteye yönelik toplamda altı statik germe aktivitesi uygulanmıştır. 3dk toparlanma süresi sonrasında performans kaydı alınmıştır. Son olarak dinamik ısınma protokolünde, ısınma amaçlı 5dk koşu ve 2dk yürüyüş sonrasında ısınma amaçlı 6x50m serbest stil yüzme ve üst ekstremite, gövde ve alt ekstremiteye yönelik toplamda altı dinamik ısınma aktivitesi uygulanmıştır. 3dk toparlanma süresi sonrasında performans kaydı alınmıştır. Çalışmadan elde edilen verilerin analizinde SPSS 20.0 programında Shapiro Wilk normal dağılıma uygunluk testi uygulanmıştır. Varyans analizi testleri sonucunda normal dağılım gösterdiği ve varyansların homojenliği gözlemlendiğinden tekrarlı ölçümlerde tek yönlü Varyans Analizi testi uygulanmıştır. Fark gözlenen değişkenler için Bonferroni PostHoc testi uygulanmıştır. Anlamlılık düzeyi ( α ) 0.05 olarak belirlenmiştir. Ölçümler sonucunda dinamik ısınma uygulamalarının uçuş süresi, kulaç sayısı, 10m, 20m, 30m, 40 ve 50m yüzme performansı üzerinde anlamlı bir etkisinin olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Statik ısınma ve kontrol uygulaması arasında ise 20m performans zamanı ve 30m performans zamanı arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0.05). Bu araştırmada uygulanan statik ısınma rutininin yüzmede 20 ve 30m performans zamanını olumlu etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. Statik ısınma uygulamalarının diğer parametreler düzeyinde ise anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Anahtar Kelimeler: Isınma, yüzme, statik ısınma, dinamik ısınma.
The current study aimed to investigate the effect of three different warm-up routines on 50-m. swimming performance. Totally 17 swimmers (5 female and 12 male swimmers) participated in the research. Three different warm-up practices were implemented to the swimmers on three different days with 48 hours interval. Firstly, in the control implementation, for warm-up all swimmers did 5 min. jogging, had a 2 min. walk, and performed 6x50-m freestyle swimming, but they did not perform any static stretching or dynamic warm-up practices. After 3 min. of recovery time, their 50-m. freestyle swimming performance was measured. After 48 hours, in the stretching implementation, after the 5 min. jogging, 2 min. walk, 6x50-m freestyle swimming for warm-up, the swimmers also carried out totally six different stretching practices aimed at upper body, torso, and lower body. After 3 min. of recovery time, their 50-m freestyle swimming performance was measured. Finally, on the third implementation, in the dynamic warm-up implementation, after the 5 min. jogging, 2 min. walk, 6x50-m freestyle swimming for warm-up, they performed six different dynamic warm-up practices aimed at upper body, torso, and lower body, and after 3 min. again their 50-m freestyle swimming performance was measured. The collected data of the study were analyzed through The Shapiro-Wilk Test on SPSS 20.0.program. When normal distribution and homogeneity of the variances as a result of variance analysis test were found, one-way analysis of variance test was conducted. Bonferroni PostHoc Test was also carried out for differential variables. The significance value was determined as (α) 0.05 in the study. The study yielded the outcome that dynamic warm-up practices did not cause any statistically significant impact on starting performance, stroke count, and 10-m, 20-m, 30-m, 40-m and 50-m swimming performance. It was also found that there was a statistically significant difference between static stretching practice and the control implementation at the 20-m and 30-m (p<0.05). This shows that static stretching practices, which were implemented in the current study, enhanced swimming performance only at the 20-m and 30-m. The study did not find any other statistically significant differences for other parameters in the stretching warm-up practices. Key Words: Warm-up, swimming, static stretching, dynamic stretching.
