Temel Eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin yöneticilerine güveni ile örgütsel mutluluk düzeyleri arasındaki ilişki (Sakarya ili örneği)

Abstract

Bu araştırmanın amacı temel eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin yöneticiye karşı duyduğu güven ile örgütsel mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın evrenini Sakarya İli'nin merkez ilçeleri olan Adapazarı, Serdivan, Erenler ve Arifiye'deki ilkokul ve ortaokullarda görev yapan öğretmenler oluşturmaktadır. Çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak, demografik bilgilerin derlenmesi için oluşturulan "Kişisel Bilgi Formu", öğretmenlerin yöneticiye olan güven düzeylerinin ölçülmesi için İslamoğlu, Birsel ve Börü (2007) tarafından geliştirilen "Yönetici Güven Ölçeği" ve öğretmenlerin örgütsel mutluluk düzeylerini ölçmek için Arslan ve Polat (2017) tarafından Türkçe'ye uyarlanan "Örgütsel Mutluluk Ölçeği" kullanılmıştır. 2018-2019 eğitim-öğretim yılının bahar yarıyılında gerçekleştirilen araştırmaya 411 öğretmen katılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler, SPSS 23 programı ile analiz edilmiştir. Toplanan verilerin kategorik özelliklerine ve aranan ilişkiye uygun olarak Spearman's Korelasyon (r) Testi, Mann Whitney U Testi, Kruskal Wallis Testi, One-Way ANOVA Post-Hoc testlerden Tamhane's T2 Testi uygulanmıştır. Analizler sonucunda elde edilen bulgulara göre, öğretmenlerin yöneticiye güven algılarının toplamda "oldukça katılıyorum" ve örgütsel mutluluk algılarının olumlu duygularda "oldukça", olumsuz duygularda "biraz", potansiyelin gerçekleştirilmesinde "katılıyorum" düzeyinde olduğu belirlenmiştir. Yöneticiye güven ölçeği alt boyutları ve örgütsel mutluluk ölçeği alt boyutları arasında orta ve düşük derecelerde anlamlı korelasyonun varlığı belirlenmiştir. Kişisel değişkenlerden bazıları ile öğretmenlerin yöneticiye güven algıları arasında ve örgütsel mutluluk algıları arasında anlamlı farklar bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Eğitim Örgütleri, Öğretmenler, Yöneticiye Güven, Örgütsel Mutluluk

The aim of this research is to reveal the relationship between the trust of the teachers working in primary education institutions and the level of organizational happiness. The population of the research consists of teachers working in primary and secondary schools in Adapazarı, Serdivan, Erenler and Arifiye which are central districts of Sakarya Province. Relational survey model was used in the study. As a data collection tool, "The "Personal Information Form", which was created for the compilation of demographic information, "Manager Confidence Scale", which was developed by İslamoğlu, Birsel and Börü (2007), and "Organizational Happiness Scale", which was adapted to Turkish by Arslan and Polat (2017) was used. In the spring semester of the 2018-2019 academic year, 411 teachers participated in the study. The data obtained from the study were analysed with SPSS 23 program. The Spearman's Correlation (r) Test, Mann Whitney U Test, Kruskal Wallis Test, Tamhane's T2 Test from One-Way ANOVA Post-Hoc Tests were applied in accordance with the categorical characteristics of the data collected and the relationship sought. According to the findings obtained from the analyzes, it was determined that teachers' perceptions of trust in administrators and organizational happiness were high. There was generally a moderate positive correlation between the sub-dimensions of the trust to the manager and the sub-dimensions of the organizational happiness scale. Significant relationships were found between some of the personal variables and teachers' perceptions of trust in administrators and organizational happiness. Keywords: Educational Organizations, Teachers, Trust in Managers, Organizational Happiness