The basic aim of this study is to examine effect of logotherapy oriented group counseling application on post-traumatic embitterment disorder. The study was carried out by experimental design because it is aimed to determine cause-effect relationship between independent variable (logotherapy oriented group counseling) and dependent variable (post-traumatic embitterment disorder). The study put through by pretest-posttest control group design from true experimental designs. Participants are 22 university students whose post-traumatic embitterment disorder symptoms levels were high. It is randomly assigned that which participant will be in the experimental or control group. Each group was formed from 11 university students. Data had been collected by Post-Traumatic Embitterment Disorder Scale. While experimental group was applied logotherapy oriented group counseling for ten weeks, nothing applied to control group. The same scale was applied three times for pre-experimental, post-experimental, and follow up processes. Data were analyzed by SPSS package program. According to findings of the research, logotherapy oriented group counseling has effect on reducing the post-traumatic embitterment disorder symptoms. Findings were discussed by associating with the related literature and made suggestions. Keywords: Logotherapy, Post-Traumatic Embitterment Disorder, Group Counseling.
Bu çalışmanın temel amacı logoterapi yönelimli grupla psikolojik danışma uygulamasının travma sonrası hayata küsme bozukluğu üzerindeki etkisini test etmektir. Araştırma bağımsız değişken (logoterapi yönelimli grupla psikolojik danışma) ile bağımlı değişken (travma sonrası hayata küsme bozukluğu) arasındaki neden-sonuç ilişkisini belirlemeye yönelik olduğundan deneysel yöntemle gerçekleştirilmiştir. Araştırma gerçek deneme desenlerinden öntest-sontest kontrol gruplu desen ile gerçekleştirilmiştir. Katılımcılar travma sonrası hayata küsme bozukluğu belirti düzeyleri yüksek olan 11 deney grubu, 11 kontrol grubu üyesi olmak üzere toplam 22 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Hangi bireyin deney hangi bireyin kontrol grubunda olacağı tesadüfi şekilde belirlenmiştir. Araştırmada veriler Travma Sonrası Hayata Küsme Bozukluğu Ölçeği ile toplanmıştır. Araştırma kapsamında deney grubuna on haftalık Logoterapi yönelimli grupla psikolojik danışma oturumları uygulanırken, kontrol grubuna herhangi bir işlem uygulanmamıştır. Deney ve kontrol grubu üyelerine öntest, sontest ve izleme olmak üzere toplamda üç kez aynı ölçme aracı uygulanmıştır. Verilerin analizi SPSS paket programı yardımıyla yapılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre logoterapi yönelimli grupla psikolojik danışma uygulaması travma sonrası hayata küsme bozukluğu belirtilerini azaltmada etkili bulunmuştur. Bulgular ilgili literatür ile ilişkilendirilerek tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur. Anahtar Kelimeler: Logoterapi, Travma Sonrası Hayata Küsme Bozukluğu, Grupla Psikolojik Danışma.
