GİRİŞ VE AMAÇ: Bu çalışmada astenozoospermili ve normospermili hastalarda pentoksifilinin sperm motilitesi ve vitalitesi üzerine doz miktarına ve süresine göre in vitro etkisini gözlemlemek ve sperm için en uygun konsantrasyon ve süreci bulmak amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEMLER: Çalışmamızda üroloji polikliniğine başvuran 20 normospermili ve 20 astenozoospermili olarak belirlediğimiz 40 hastadan aldığımız semen örnekleri kontrol ve deney grubu olarak ayrıldı. Kontrol grubuna wash solusyonu-distile su karışımı ilave edildi. Deney grubuna 3,4; 4,8 ve 5,6 mM pentoksifilin ilave edildi. Kontrol ve deney grupları solüsyonlarla 10 dakika ve 20 dakika etüvde inkübe edildi. Makler kamarasına konularak kare sistemiyle progresif hareket (A), yerinde hareket (B) ve hareketsiz (C) olmak üzere 3 grupta incelendi. Vitalite boyaması yapılarak kamera ataçmanlı ışık mikroskobu yardımıyla canlılıkları incelendi. BULGULAR: Işık mikroskobik gözlemler sonucunda astenozoospermili ve normospermili hastalarda A grubu yönünden yapılan karşılaştırmalarda, her iki grupta da istatistiksel olarak anlamlı artış tespit edildi. Bu artış 5,4 mM dozda ve 20 dakika inkübasyon süresince daha etkin olduğunu gözlemlendi. Çoklu karşılaştırma testinde A grubu motiliteleri incelendiğinde astenozoospermili hastalarda bu artışın istatistiksel olarak daha anlamlı olduğu görüldü. Her iki hasta grubunda da B grubu karşılaştırma sonuçlarında istatistiksel olarak anlamlı bir artış bulundu ve bu artış 20 dakikalık süreçte belirgin şekilde gözledi. Astenozoospermili hastalarda konsantrasyon alt grupları kıyaslandığında C grubunda istatistiksel olarak anlamlı bir azalış gözlenildi. Normospermili hastalardaki azalış istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Vitalite değerlendirmelerinde iki hasta grubunda da istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmedi. SONUÇ: Astenozoospermili ve normospermili hastalarda in vitro pentoksifilin kullanımın hareketli sperm sayısını istatistiksel olarak arttırdığı gözlenirken, hareketsiz sperm sayısında azalış görülmüştür. Bu durum bize pentoksifilinin hareketsiz spermlere hareketlilik kazandırdığını düşündürmektedir.
INTRODUCTION AND AİM: In this study, we aimed to observe the in vitro effect of pentoxifylline on sperm motility and viability in terms of dose and duration in asthenozoospermia and normospermia patients and to find the most suitable concentration and processfor sperm. MATERIALS AND METHODS: In our study, semen samples from 40 patients (20 normospermia and 20 asthenozoospermia patients) who applied to the urology clinic were obtained. The samples were divided into control and experimental groups. Wash solution-distilled water mixture were added to the control group. We added 3,6; 4,8 and 5,6 mM pentoxifylline separately to experimental group samples. The control and experimental groups were incubated with these solutions for 10 minutes and 20 minutes. Makler counting chamber the sperm count was made by the square system. Numerical values were examined in three groups; progressivemotility (A), nonprogressivemotility (B) and nonmotility (C). Vitality staining was carried out and the viability of the sample was examined with the aid of a light microscope. RESULTS: As a result of light microscopic observations, asthenozoospermia and normospermia group were compared with each other in group A and statistically significant increase was found in both groups. It was observed that this increase was more effective at the dose of 5,4 mM and during 20 minutes of incubation. When group A motility was examined in the multiple comparison test, it was seen that this increase was statistically more significant in patients with asthenozoospermia. In both patient groups, a statistically significant increase was detected in the B group comparison results, and this increase was noticeable in 20 minutes. When the concentration subgroups were compared in asthenozoospermia patients, a statistically significant decrease was observed in group C, although it decreased in normospermia patients, but this decreasewas not statistically significant. There was no statistically significant difference in viability evaluations between the two groups of patients. CONCLUSION:The use of pentoxifylline in the asthenozoospermia and normospermia patients increased the number of sperm samples A and B statistically, where as the C group had conflicting results. This suggests that pentoxifylline activates nonmotility sperm.
