Havalimanı pist kapasite kullanımını iyileştirme çerçevesinde Sabiha Gökçen Havalimanı örnek olayı

Abstract

Havacılık alanında yaşanan gelişmeler zamanla havalimanı sistemlerinin işlevlerini yerine getirememesine ya da sunulan hizmetlerde aksaklıkların ortaya çıkmasına sebep olmaktadır. Bu doğrultuda havalimanlarının artan uçuş taleplerini karşılayabilmesi ve kapasite kaynaklı sorunlarını giderebilmesi; ancak pist kapasitesinin etkin ve verimli bir biçimde yönetilmesine bağlıdır. Çalışma kapsamında havalimanı kapasite yönetimine doğrudan etkisi olan pist kapasitesi incelenmiştir. Bu araştırmanın amacı pist kaynaklı kapasite sorunu yaşayan havalimanları için kapasiteyi kısıtlayan sorunların belirlenmesi ve bu sorunlara hangi çözümlerin geliştirildiğinin ortaya konmasıdır. Bu kapsamda İstanbul Sabiha Gökçen Havalimanı uygulama alanı olarak seçilmiştir. Araştırmada nitel araştırma yaklaşımı benimsenmiştir. Veri toplama aracı olarak, yarı biçimlendirilmiş görüşme ve gözlem yöntemleri tercih edilmiştir. Bu çalışmada katılımcıyla yapılan yarı biçimlendirilmiş görüşme ve araştırmacı tarafından yapılan gözlemler sonucu saatlik pist kapasitesine etki eden faktörler, kapasite geliştirmeye yönelik çözüm yöntemleri ve kapasite kısıtlayıcı durumlar betimsel analizle açıklanmıştır. Yapılan açıklamalar sonucunda taleplerinin yoğun olduğu saat gruplarında kapasiteyi yönetebilmek için esnek kapasite uygulamasıyla pist kapasitesinin daha etkin ve verimli kullanılabileceği çözüm olarak önerilmiştir.

Developments in the field of aviation can cause the airport systems to fail to function in time or to cause problems in the services offered. In this direction, it is possible for airports to meet increasing flight demands and to reduce capacity-related problems but depends on efficient and efficient management of the runway capacity. The study examined the runway capacity which is a direct effect of airport capacity management. The purpose of this study is to determine the problems that limit capacity for airports experiencing runway capacity problems and to show which solutions are being developed for these problems. Within this scope, Istanbul Sabiha Gokçen Airport was chosen as the application area. Qualitative research approach has been adopted in the research. Semi-structured interview and observation methods are preferred as data collection tools. In this study, semi-structured interview with the participant and observations made by the researcher explained the factors affecting the resulting hourly runway capacity; solution methods for capacity building and capacity constraint situations with descriptive analysis. As a result of the explanations made that it has been suggested as a solution that the capacity of the runway can be used more efficiently and productively by flexible capacity application in order to manage the capacity in the time groups in which the demand is intensive.