Bu araştırmada öğretmenlerin teknolojiye uyumuna yönelik öz yeterlik düzeylerinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada karma desenlerden, açımlayıcı sıralı desen kullanılmıştır. Çalışmanın nicel örneklemini 2020-2021 eğitim-öğretim güz yarıyılında Sakarya ili Adapazarı, Erenler, Serdivan ve Arifiye merkez ilçeleri devlet okullarında ilkokul, ortaokul ve lise düzeyinde görev yapan 432 öğretmen, nitel örneklemini ise toplam 22 öğretmen oluşturmaktadır. Bu araştırmanın verileri kişisel bilgi formu, Wang, Ertmer ve Newby (2004) tarafından geliştirilen ve Ünal ve Teker, (2018) tarafından Türkçeye uyarlanan "Teknoloji Entegrasyonuna Yönelik Öz Yeterlik Algısı Ölçeği" ve görüşme formu ile elde edilmiştir. Araştırmanın amaçları doğrultusunda ölçekten alınan toplam puanların bağımsız değişkenlere farklılık gösterip göstermediğini belirlemek için bağımsız örneklemler için t testi ve ANOVA kullanılmıştır. Nitel veriler ise içerik analizi yapılarak temalar altında kodlanarak sunulmuştur. Araştırmadan elde edilen nicel bulgulara göre, öğretmenlerin teknolojiye uyumuna yönelik öz yeterlik algıları yüksek düzeydedir. Çeşitli değişkenler açısından değerlendirildiğinde ise öğretmenlerin teknolojiye uyumuna yönelik öz yeterlik düzeylerinin teknolojiyi kullanma alt boyutunda çalışma yılına göre farklılık göstermediği; ancak cinsiyet, branş, eğitim düzeyi, okul türü ve teknolojiye yönelik eğitim gibi etkenler açısından değerlendirildiğinde ise göre anlamlı farklılık gösterdiği görülmektedir. Teknolojiyi kullandırma alt boyutunda ise, öğretmenlerin teknolojiye uyumuna yönelik öz yeterlik algı düzeylerinin cinsiyet ve eğitim düzeyine göre farklılık göstermediği ancak çalışma yılı, branş, okul türü ve teknolojiye yönelik eğitime göre ise anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. Nitel verilerin analiz sonuçlarına göre ise öğretmenlerin çeşitli demografik değişkenlere göre teknolojiye uyumuna yönelik öz yeterliklerine ilişkin görüşler elde edilmiştir.
In this research, it is aimed to examine the self-efficacy levels of teachers for technology adaptation. Explanatory sequential design was used from mixed patterns in the study. The quantitative sample of the study consists of 432 teachers working at primary, secondary and high school levels in public schools in Sakarya province Adapazarı, Erenler, Serdivan and Arifiye central districts in the 2020-2021 academic fall semester and the qualitative sample consists of 22 teachers in total. The data of this research were obtained with the personal information form, the "Self-Efficacy Perception Scale for Technology Integration" developed by Wang, Ertmer, and Newby (2004) and adapted into Turkish by Ünal and Teker, (2018) and the interview form. For the purposes of the research, t test and ANOVA were used for independent samples to determine whether the total scores obtained from the scale differ to the independent variables. Qualitative data were presented by coding under themes by making content analysis. According to the quantitative findings obtained from the research, teachers' self-efficacy perceptions for technology adaptation are at a high level. When evaluated in terms of various variables, it was seen that teachers' self-efficacy levels for technology adaptation did not differ according to the working year in the sub-dimension of using technology; however, it was seen that there was a significant difference according to gender, branch, education level, school type and technology education. In the sub-dimension of using technology, it was determined that the self-efficacy perception levels of teachers for technology adaptation did not differ according to gender and education level, but there was a significant difference when evaluated in terms of factors such as working year, branch, school type and technology-oriented education. According to the results of the analysis of the qualitative data, opinions about teachers' self-efficacy for technology adaptation were obtained according to various demographic variables.