Bu çalışmada bireysel ve grupla çalışmanın, ortaokul öğrencilerinin blok tabanlı programlama öz-yeterlik algıları ile robotik programlamaya yönelik tutumları üzerindeki etkisi belirlenmeye çalışılmıştır. Öğrencilerin blok tabanlı programlama öz-yeterlik algıları ve robotik programlamaya yönelik tutumları çeşitli değişkenler (cinsiyet, daha önce Scratch ile ders alma ve daha önce robotik programlama dersi alma) açısından incelenmiştir. Araştırmaya, İstanbul ili Sarıyer ilçesinde bulunan bir özel okulda 2018-2019 eğitim öğretim yılı 2. döneminde 7. sınıfta öğrenim gören 32 öğrenci katılmıştır. Çalışma bireysel ve grupla çalışma grubu kullanılarak yarı deneysel desen şeklinde gerçekleştirilmiştir. Bireysel çalışma grubunun ise 9'u kız (%56,3), 7'si erkek (%43,8); grupla çalışma grubunun 8'i kız (%50), 8'i erkek (%50); öğrencilerden oluşmaktadır. Araştırma sonuçlarına göre ortaokul öğrencilerinin bireysel ve grupla çalışmaları blok tabanlı programlama öz-yeterlik algılarını ve robotik programlamaya yönelik tutumlarını anlamlı olarak etkilememiştir. Bununla birlikte hem bireysel hem de grupla çalışma grubu öğrencilerinin bulundukları grup içerisindeki blok tabanlı programlama öz-yeterlik algılarında anlamlı fark olduğu belirlenmiştir. Ayrıca grupla çalışma grubu öğrencilerinin blok tabanlı programlama öz-yeterlik algılarıyla daha önce Scratch ile programlama dersi alma durumları ve robotik programlamaya yönelik tutumları arasında anlamlı fark olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin blok tabanlı programlama öz-yeterlik algıları ile cinsiyet arasında anlamlı fark olmadığı belirlenmiştir. Öğrencilerin robotik programlamaya yönelik tutumları ise cinsiyet ve daha önce robotik programlama dersi alma durumlarına göre anlamlı farklılık göstermemiştir.
In this research, the effects of individual and teamwork activities on perceptions of block-based programming self-efficacy and attitudes towards robotic programming tried to be determined. Block-based programming self-efficacy perceptions of the students and attitudes towards robotic- programming examined in terms of (gender, taking a Scratch lesson before and taking robotic-programming courses before) various variables. The research has conducted in a private school located in Sariyer, district of Istanbul province in the 2nd academic year of 2018-2019 with 32 students from 7th Grade. The study fulfilled a semi-experimental pattern on the experimental and control groups using the pretest-posttest design. The individual group consists of nine girls (56.3%) and seven boys (43.8%) and the teamwork group consists of eight girls (50%), eight boys (50%) students. According to the research results, individual and teamwork did not affect secondary school students' perceptions of block-based programming self-efficacy and their attitudes towards robotic programming. In addition to this, it has been determined that there was a significant difference in attitudes of block-based programming self-efficacy perceptions and robotic programming for both individual and team study group students. Besides, it has obtained purposeful difference that the perceptions of block-based programming self-efficacy with the situation of taking programming with Scratch lessons before and attitudes of robotic-programming in the study group within the team. It has been obtained that there was not a significant difference between the block-based programming self-efficacy of students with gender. The attitudes towards robotic programming of students did not differ according to their gender and taking a robotic-programming lesson before.