The research aims to identify and define the dimensions of sexual harassment that women are exposed to in the workplace and strategies to cope with harassment. In the research, in-depth interview was used as qualitative research methods and semi-structured interview form was used as data collection tool. The study was conducted with 498 women exposed to sexual abuse. The data were analyzed by NVIVO 10 qualitative analysis program. Considering the contents of sexual harassment, although there are a range of harassment forms, in a hierarchy of severity, these can be named as harassment through stalking, physical, verbal, and visual harassment. Women have difficulties in recognizing and identifying harassment in the workplace. In particular, it appears that they have entered into the process of concealing and neglecting with different definitions, which they have used to abuse the words ‘harassment’ and ‘harasser’. Guilt, weakness, humiliation, fear, anger, helplessness, not knowing what to do, denial are the emotions that arise after harassment. After harassment, women who are harassed remain silent due to fear of losing their jobs and receving negative reactions. Women who are exposed to harassment are trying to protect themselves from harassment by self restraint and avoidance approach.
Araştırma, kadınların işyerinde maruz kaldığı cinsel tacizin boyutlarını_x000D_
ve taciz ile başa çıkma stratejilerini belirleme ve tanımlama amacını_x000D_
taşımaktadır. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden_x000D_
derinlemesine mülakat, veri toplama aracı olarak da yarı yapılandırılmış_x000D_
mülakat formu kullanılmıştır. Araştırma, cinsel tacize maruz kalan 498_x000D_
kadın ile gerçekleştirilmiştir. Veriler, NVIVO 10 nitel analiz programı ile_x000D_
analiz edilmiştir. Cinsel tacizin içeriği göz önüne alındığında, bir önem_x000D_
hiyerarşisinde çeşitli taciz formları olmasına rağmen, bunlar takip,_x000D_
fiziksel, sözlü ve görsel taciz yoluyla taciz olarak adlandırılabilir._x000D_
Araştırma bulguları tacize uğrayan kadınlarin, işyerinde tacizi tanıma ve_x000D_
tanımlama güçlüğü çektiğine işaret etmektedir. Özellikle ‘taciz’ ve_x000D_
‘tacizci’ kelimelerini kullanmaktan çekindikleri farklı tanımlamalarla_x000D_
gizleme ve önemsizleştirme sürecine girildiği görülmektedir. Suçluluk,_x000D_
güçsüzlük, aşağılanma, korku, öfke, çaresizlik, ne yapacağını bilememe,_x000D_
yadsıma taciz sonrası ortaya çıkan duygulardır. Suçluluk, güçsüzlük,_x000D_
aşağılanma, korku, öfke, çaresizlik, ne yapacağını bilememe, yadsıma_x000D_
taciz sonrası ortaya çıkan duygulardır. Taciz sonrasında, tacizle_x000D_
karşılaşan kadınlar işi kaybetme ve olumsuz tepkilerle karşılaşma_x000D_
korkusu nedeniyle sessiz kalmaktadır. Tacize maruz kalan kadınlar_x000D_
‘kendini kısıtlayıcı ve kaçınmacı’ yaklaşım ile tacizden korunmaya_x000D_
çalışmaktadır.
