Aristoteles sonradan Pironcu Agrippa tarafından değinilecek 'Pironcu' Probleme Posterior Analytics'in ana epistemolojik sorunu olarak değinir. Nedenlere dayalı bir bilgi olan burhani bilgi konusunda o, A3'te üç seçeneğe temas eder: a) Sonsuzca gerileme (teselsül), b) döngüsellik (devr) ve c) temelcilik. Bilginin yapısına dair bu tartışmada pek çok filozof gibi Aristoteles'in tercihi temelcilikten yanadır. Agrippa üçlemini ortaya koyup değerlendiren Pironcu Şüpheciye göre de, bir inancın gerekçelendirilmesi delil/iyi bir neden ya da argüman yoluyla olacaksa karşımıza üç seçenek çıkar: Batıl bir a) sonsuzca gerileme, b) devr, ya da c) (nedensiz) kör ya da keyfi bir temel. Bu yazıda Aristoteles'in, Pironcu şüpheciliğin ana kaynaklarını yazan Sextus Empiricus'un ve İbn Sînâ'nın söz konusu problemi ortaya koyan görüşlerine temas ettikten sonra felsefi şüpheciliğe yönelik çağdaş bir itiraza, çağdaş erdem epistemolojisinin kurucusu olan Ernest Sosa'nın itirazına, değiniyorum. Ancak tam bir (dışsalcı) genel bilgi teorisi döngüsellikten kurtulabilir mi? Şöyle ki bir Y yetisinin güvenilirliğine dair inancımızı Y'ye dayanarak gerekçelendirebiliyorsak; genel T bilgi teorisinin doğru olduğuna dair inancımızı yine T'ye dayanarak gerekçelendirebiliyorsak döngüselliğin içine düşmüş oluruz. Bir kez daha Pironcu Problemle yüzleşiyoruz; yargıyı askıya alan bir tür Pironcu Şüphecilik en makul seçenek mi; yoksa buradaki devr batıl olmayan erdemli bir devr mi? Sosa ikinci seçeneği savunur
Aristotle discusses what would be called later as the ‘Pyrrhonian’ Problematic since Pyrrhonian Agrippa mentioned it, in Posterior Analytics as a main epistemological problem. He counts three options concerning demonstrative knowledge that a kind of knowledge that it based on reasons: a) infinite regress, b) circularity, and c) foundationalism. In this debate which is related to the structure of knowledge, like many other philosophers, Aristotle accepts foundationalism. According to Pyrrhonian Skeptic who present and evaluate Agrippa’s trilemma, if justification of a belief is carried out with evidence/good reason or argument we have also three options: Vicious a) infinite regress, b) circularity, or c) a foundation that is (groundless) blind or arbitrary. In this paper, firstly, I explore the views of Aristotle and Sextus Empricus, who had written main books of Pyrrhonian Skepticism, and of Avicenna that present the problem in question. Then I discuss a contemporary objection to philosophical skepticism, namely the objection of Ernest Sosa, who is the founder of contemporary virtue epistemology. Could a fully (externalist) theory of knowledge refrain from circularity? If we justify our belief regarding reliability of faculty F via F and if we justify our belief that general theory of knowledge T is correct via T we would fall within circularity. Once more we come up against Pyrrhonian Problematic. Is a kind of Pyrrhonian Skepticism the best reasonable option or circularity here is not a vicious but virtuous one? Sosa defends the second option
